Wat een lekker appartement. We ontbijten en hangen nog wat op de kamer. Laat in de ochtend gaan we naar buiten. Er is sinds 2 jaar een metrolijn in Panama Stad, dus die pakken we naar het oude centrum. Hoewel het zondag is, zijn veel winkels open en staan er ook marktkraampjes met groente.

In het oude centrum bekijken we wat kerken, waar het binnen ijskoud is vanwege een loeiende airco. Er speelt een bandje op een plein. Veel oude vervallen gebouwen. Hier zien we ook Kuna indianen, de kleinste mensen ter wereld. Ze zijn niet eens zo piepklein, maar de dames vallen op door de kleurige klederdracht. Compleet met elastieken beemwarmers en vaak een neusring. Vanaf het oude centrum is er mooi zicht op de skyline van het financiële centrum. Grote boten liggen voor anker te wachten tot ze het kanaal op mogen varen. Op Plaza Bolivar gaan we op een terras wat eten. De lucht was al dreigend donker geworden, nu valt de bui. En niet zomaar een bui, maar met flink onweer en bakken water. De parasols houden het net. We krijgen een extra paraplu om je rug droog te houden. En de obers komen het eten samen brengen, ook onder een paraplu. Met een half uur is de hoosbui over, goed getimed. Met de metro gaan we weer terug naar onze wijk. In de metro wil een man nog Engels met ons praten. De City heeft niet ontzettend veel toeristen, dus we vallen op. Terug bij het hotel gaan we laat in de middag sporten, want er is een gym. Daarna zwemmen in het zwembad op het dak. ’s Avonds relaxen op de kamer. Figaro, de boot waarop de bus verscheept wordt, ligt nu ook voor anker te wachten tot ie het kanaal op kan. De bus is nog in Panama.