
Vandaag gaan we naar het Panama Kanaal. Aan de noordkant is een visitor center. Blijkbaar verwachten ze veel toeristen, er is een enorme overkapping. Komt goed uit, want het regent af en aan behoorlijk. Altijd gedacht dat het één lang kanaal is, maar het blijkt te bestaan uit 3 sluizen aan de zuidkant, 3 aan de noordkant en een groot kunstmatig meer in het midden.
In het meer liggen boten voor anker, te wachten op hun beurt. In de verte zien we de top van boten die het oude kanaal bevaren. Het nieuwe kanaal is bedoeld voor grotere schepen en is net een maand geleden in gebruik genomen. Ze zijn nog volop aan het testen. Het is niet druk en een medewerker neemt de tijd om ons in het Engels over het kanaal te vertellen. Een beetje vrachtschip betaalt al snel tussen 1 en 4 ton dollar voor een doorgang. Nadat we de film hebben bekeken, blijkt de testboot net voor het nieuwe kanaal te liggen. Mazzel, denken we, kunnen we dat mooi zien. Tergend langzaam zien we het schip dichterbij komen. Het blijkt 3 uur te duren om door 3 sluizen te gaan. Tja, dat is een beetje lang. Dus gaan we weg, maar we zetten de auto nog wel even langs het kanaal om een boterham te smeren. Nu zien we de boot van de andere kant. Interessant om te zien. We zijn er 2 uur, terwijl er eigenlijk niet zo veel te zien is.
’s Middags rijden we naar Puerto Lindo, een klein plaatsje aan de Caribische kust. Van een Duits echtpaar hadden we over een B&B gehoord, de eigenaren zijn ook Duits. We hebben via email gereserveerd. Leuke kamer en hangmatten. We geven de was af en gaan eerst even relaxen. Daarna lopen we door het plaatsje lang de baai. Het doet ons denken aan Livingston in Belize, ook hier zijn de mensen donkerder en heerst er een reggae sfeertje. Bij het restaurant aan het water gaan we eten. Hans uit Nederland is de baas, maar hij heeft het druk met een grote groep. Wat een bont gezelschap op het terras, we zitten het van de zijkant te bekijken. Later komt een andere Nederlander bij ons zitten, met zijn Spaanse vrouw. Al 8 jaar zijn ze op reis met de zeilboot, ze liggen hier voor anker. Als de grote groep weg is, is ons eten klaar. Lekker, octopus. Hans heeft nu wel even tijd om te kletsen. Al 20 jaar woont hij hier, met zijn Colombiaanse vrouw. Via de weg lopen we terug. Afwisselende dag.