Cute quetzal

Om 5 uur gaat de wekker. Niks uitslapen voor Lesley’s verjaardag. We melden ons om 6 uur bij de lodge voor de Quetzal Tour; op zoek naar de zeldzame groene vogel. Eerst koffie, dan met de gids en andere toeristen op weg. In dit gebied werken 20 boeren samen met de lodge. Ze bellen ’s morgens door of er een quetzal te zien is op hun land. Als beloning delen ze in de toeropbrengsten. Mooi initiatief. We zijn met 2 auto’s en pikken nog een derde auto op onderweg. Internationaal gezelschap. Meest opvallend is een Japanse man met een fototoestel model paparazzi; wat een enorme toeter. Bij het eerste dorpje blijkt de quetzal net gevlogen te zijn. Op de tweede plek probeert de gids met een luidspreker met vogelgeluiden een quetzal te lokken. Dan komt een telefoontje: terug naar de eerste plek. We klimmen daar tegen een steile modderige heuvel op en ja hoor, daar zit ie. Een quetzal-mannetje kan wel een meter lang zijn van kruin tot staart. Ons exemplaar is in de rui en heeft geen lange staartveren meer. Maar mooi is ie nog steeds. Pluizig groen koppie, rode borst en blauwgroene glimmende rugveren. De gids heeft een kijker mee, zodat we om beurten kunnen kijken. Met ons toestel maakt ie een foto door de kijker. Later zit de quetzal beter in beeld, zodat we ‘m goed kunnen zien, ook zonder verrekijker. Erg leuk. Terug bij de camping gaan we koffie drinken en nog wat eten met zeer traag internet in de bergen. In het restaurant is het behoorlijk koud. En aangezien ze hier alleen koude douches hebben, laten we dat maar zitten. 

We gaan weer rijden, richting de kust. Het gaat weer langzaam, kronkelend door de bergen. In San Isidro gaan we naar de Mac om te internetten. We herkennen het; 3,5 jaar geleden waren we ook bij deze Mac. Vandaag hebben ze helaas geen internet. Niet zo handig, want op je verjaardag wil je een beetje bereikbaar zijn. Vroeg in de middag zijn we in Uvita bij een hostel. Het is nog even de vraag of we mogen kamperen op de parkeerplaats, want de baas slaapt en de receptionist weet niet wat hij ermee aan moet. Maar hij besluit dat het wel kan. De hele middag en avond hangen we lui in de hangmatten onder een afdak, eindelijk skypen met Nederland. Het regent hier behoorlijk. We zijn nu een beetje aan het plannen voor de komende dagen. Vroeg naar bed, moe van een lange dag. 

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s