’s Nachts regent het flink en ook ’s morgens valt er nog een buitje. Na het ontbijt is het droog, dus snel kleren aan om te hiken. Bij deze camping is een enorm stuk grond, waar verschillende routes zijn uitgezet. Met nummers en gekleurde paaltjes, lekker duidelijk. We klimmen de berg op door de modder vanwege de regen.

De eigenaar houdt paarden en koeien die hoog in de weides grazen. En we zien apen, die behoorlijk van slag zijn dat wij er lopen, wat een geschreeuw. Terug naar beneden is meer een uitdaging, nog meer blubber, dus bijna skiën. Na 2 uur zijn we terug. Fris gedoucht nemen we afscheid van Agi. Ze vraagt ons of we een “Faultier” gezien hebben, een luiaard. Nee, wel gezocht maar nog niet gezien. Er blijkt een luiaard in een boom te wonen bij de cabañas, ze loopt met ons mee om te laten zien waar. Hoog in de boom hangt een pluizig beest met een baby ernaast. Schattig. Beetje hangen, beetje krabben, lekker lui. Valt nog niet mee om op de foto te zetten, tegen de zon in en in bochten wringend om zo veel mogelijk er op te krijgen. Lesley kan bijna geen afscheid nemen, maar we gaan toch.

Onderweg eten we in een druk restaurantje. Veel mensen in een uniform van hun werk. Er is geen menukaart, er is 1 gerecht, alleen het vlees kun je kiezen. Maar het is heerlijk. Onderweg doen we wat boodschappen. In Refugio Nacional de Vida Silvestre Bahia Junquillal (een hele mond vol) checken we in. Kamperen kost voor buitenlanders US $ 19 per persoon. Erg duur, dus de ranger is verbaasd dat we het doen. We wisten het dankzij de iOverlander app van tevoren, dat scheelt. Blijkbaar heeft men hier te maken met veel tegensputterende buitenlanders. Het strand ligt in een prachtige baai. We nemen een korte duik in zee; snel eruit want Gerhard ziet een waterslang en dan zwem je toch wat minder relaxt. We installeren ons met hangmat en stoel onder de bomen. Wat een mooie uitzicht. Er zijn aardig wat dagtoeristen en er staan ook tenten van kampeerders; in Costa Rica is het schoolvakantie. Als we op het strand de zonsondergang bekijken, horen we gerammel achter ons. Een wasbeer is onze vuilniszak aan het uitpluizen. Op het parkeerterrein zitten we nog even buiten naast de bus. Qua temperatuur kan het prima, maar de hoeveelheid insecten is oncomfortabel. Grote kevers storten zich zo op je, ze doen niks maar het is niet fijn. Dus zitten we vroeg binnen, achterdeuren open en ventilatoren aan, terwijl buiten de apen kibbelen. Lekker dagje in de natuur.