Het regent flink vanmorgen. Jammer, wat de bezienswaardigheden op Ometepe zijn vooral geschikt voor mooi weer. Dus maken we een nieuw plan; een dag eerder terug naar het vasteland. Op een eiland ben je immers minder flexibel. Al vroeg rijden we weer naar de andere kant van het eiland. Eerst naar de firma waar we voor morgen gereserveerd hebben. Pas vanmiddag om 3 uur is er een boot. Dus proberen we het in Moyogalpa, bij de ferry waarmee we naar het eiland zijn gevaren. Geen plek zegt de dame in het kantoor. We vragen door; verwachten ze dat alle reserveringen ook doorgaan (je moet een uur voordat de boot vertrekt betalen). Ze zegt dat we het maar bij de boot moeten proberen; het lijkt of ze ons snel het kantoor uit wil werken. Nog maar even koffie drinken en straks proberen. Bij de boot staan weinig auto’s opgesteld, een goed teken. Even zoeken wie van al die mannen de leiding heeft; een man met een handgeschreven lijst. We kunnen de bus aan de zijkant parkeren en wachten. Steeds gebaart hij naar ons nog even te wachten. Een kwartier voor vertrek mogen we er op. Terwijl Gerhard de bus achteruit de boot op zet, loopt de man met Lesley mee naar het havenkantoor om de tax te betalen. Perfect. 

Om 12 uur zijn we weer op het vasteland. Hier is het nog steeds bewolkt, maar droog en het lijkt wat op te klaren. Nog even wat boodschappen doen en lunchen op de parkeerplaats. Dan rijden we maar een klein stukje naar een hostel net buiten San Juan del Sur. Beetje een party-tent met veel daggasten bij het zwembad en keiharde muziek. De bus zetten we aan de zijkant van het gebouw, zodat we een zitje op de veranda en een hangmat voor onszelf hebben. En omdat dit om de hoek van het zwembad is, is de muziek hier minder hard (ja, we worden oud). Een Finse jongen komt nog even kletsen. Verder lekker relaxen. We blijven hier 2 dagen, zodat we morgen de grensovergang naar Costa Rica kunnen voorbereiden.