De wekker gaat vroeg, snel ontbijten en kleren aan. Om 7 uur starten we al met de Sinai Sendero, een hike van zo’n 4 uur. Het is erg bewolkt en we klimmen zelfs tot in de wolken, in de cloud forest. De luchtvochtigheid is hier zo hoog, dat je geen warmte kwijt kunt. Dus zijn we al snel drijfnat van het zweet, terwijl het niet eens zo warm is.

We klimmen van 700 naar ruim 1.100 meter. Met onderweg kikkers, een paar coatimundi’s in de verte en een glimp van een slang. Verder veel bomen en varens. Bij een waterval eten we nog een boterham, dan weer verder. Er staan regelmatig bordjes, wij denken om de 100 meter. Maar op een gegeven moment nummert het nog door, terwijl de afstand in kilometers al behaald zou zijn. Misschien tellen ze in yards; potentieel slecht voor hikers moraal. Na precies 4 uur zijn we terug bij het startpunt. Mooie hike. Bij de bus drinken we een bakkie, dan douchen. Koud uiteraard. Dan zwaaien we naar de militairen en rijden we het park uit.

’s Middags gaan we een stuk rijden. Eerst naar Comayagua, waar een mooie kathedraal zou zijn. Rond 2 uur zijn we er. Volgens onze app iOverlander zou hier geen camping zijn. Jammer,want eigenlijk willen we hier wel blijven slapen. Uit de reisgids hebben we een hotel uitgezocht om te vragen over we daar kunnen kamperen. Maar als we langsrijden blijkt dat er nauwelijks parkeerruimte is. Eerst maar even laat lunchen. Speciaal voor internet gaan we naar Wendy’s. Vreemd om in zo’n Amerikaanse tent te zitten in Honduras, maar het is er goed druk. Helaas doet het internet het niet. Voor niks zo’n kleffe hamburger naar binnen gewerkt. Als we de stad uit rijden zien we een hotel met parking, dus proberen we het daar nog even. De receptionist weet niet wat ie er mee aan moet, maar een gast zegt dat ie de baas moet bellen. Die vindt het helaas niet goed. Nou ja, dan laten we die kathedraal maar zitten, op naar een plek waar je wel mag kamperen. Onderweg regent het flink. Inmiddels rijden we op een 4 baans tolweg (2 per rijrichting), dus het schiet wel op. Eind van de middag zijn we bij Agua Splash, een waterattractiepark. Ze hebben niks te doen in de regen. Maar we mogen blijven, direct wordt een plek aangewezen. Ze zijn hier gewend aan overlanders, vorige week waren er nog Fransen. Het is hier frisser, op ruim 1.300 meter hoogte. Dus zitten we snel met de deur dicht. Eerst maar even de border crossing administratie bijwerken; doordat je overal kopieën nodig hebt zijn we bijna door de voorraad heen. Geen nood, we zetten ons eigen kopieerapparaat op. Nu lekker muziekje op en lezen. Actief dagje.

{flickr photo=27840222515}

Pittige hike, mucho calor!