We hebben besloten wat meters te maken. Dus ontbijten we eerst rustig en gaan we dan op pad. De snelweg kronkelt door de bergen. Er zijn veel wegwerkzaamheden, soms moeten we even wachten omdat er 1 baan beschikbaar is. Kilometers lang wordt er beton gestort, waarschijnlijk weersbestendiger dan asfalt.

Als we langs een grote groep wegwerkers rijden wordt er gejuicht voor de bus. Lachen. Verderop is er asfalt, weer slalommen om de gaten. In La Esperanza parkeren we in het centrum. Bij een koffietentje eten we een broodje. Daarna lopen we een rondje. In een kapelletje tegen een rots staat een Mariabeeld. Tevens is dit de opslag van de tuinman, want er ligt een hark en een bezem, er staat een stoel en een colafles. We willen melk kopen, maar dat lukt niet meteen. Vaak is melk verpakt in plastic zakjes. Wat moet je nou met een liter melk in een zak? Uiteindelijk scoren we een gallon. 

’s Middags rijden we verder door de bergen, hoogste punt zo’n 1.800 meter. Af en toe een bui. Veel te bekijken; koeien en paarden langs de weg, ossenkarren, en mooie doorkijkjes. Driveseeing Honduras! Eind van de middag zijn we aan de noordkant van Lago Yojoa, het grootste meer van Honduras. Bij D&D Brewery parkeren we op de parkeerplaats op een groot grasveld. Het is een microbrouwerij met een paar cabañas, een zwembad en een restaurant. We nemen een proefplankje kleine biertjes. Best druk hier, met zowel Westerse toeristen als lokale bezoekers. En we eten lekkere pinchas (spies) met patat; even wat anders dan tortillas en bonenprutje. Nu wat internetten met een drankje, terwijl het kampvuur brandt in de tuin.