Na het ontbijt gaan we met Birger en Chris de stad weer in. Het is grijzer weer, af en toe wat spetters. Eerst bekijken we de markt. Veel kraampjes gericht op de lokale bevolking. Er staat een dame pupusas te bakken, die we natuurlijk willen proeven. Lekker vette hap. Het overdekte gedeelte van de markt is gericht op toeristen.

Hier worden we veel aangesproken, zowel in het Engels als in het Spaans met de vraag wat we zoeken. Niks, we kijken alleen. Overal dezelfde snuisterijen. Het is zondag en opvallend druk op straat. We nemen een ijsje gemaakt van fruit en eten het op vlak voor de McDonalds. Tot onze verbazing stopt er een bus met Amerikaanse toeristen voor de deur. De McDonalds is voor hen een bezienswaardigheid (de mooiste McDonalds ter wereld). Mensen gaan filmend naar binnen. Het is inderdaad een mooie Mac, maar om daar nou speciaal voor te stoppen. En dat in zo’n prachtige stad. Gerhard zoekt via internet het restaurant op van een Nederlander; eerder gehoord van Kathrin. Het blijkt een shoarma/indonesisch tentje te zijn. Dus laten we onze Duitse vrienden kennis maken met Nederlandse shoarma. Extra lekker met Duits bier. De eigenaar blijkt uit Lunteren te komen. Grappig. 

Later in de middag gaan we na wat boodschappen terug naar de camping. Hier zijn de Canadese Fran en Doug Calder ook aangekomen. Birger en Chris hebben hen al eerder ontmoet in Mexico. Wij kennen de Calders alleen van hun briljante commentaren over campings op de iOverlander app. No TP (geen toiletpapier), internet is “crapping out” en of er WC brillen zijn. De regel is als zij het leuk vinden, vinden wij het ook leuk. Ontzettend leuk om hen nu ook te ontmoeten. Zij sluiten bij ons aan en we kunnen buiten nog even wat drinken. Een Amerikaanse man van dik in de 70 met lang wit haar en een baard heeft problemen om de grens met Mexico over te komen. We adviseren hem de Panamerican Facebook groep te volgen, maar we hebben de indruk dat ie geen Facebook account heeft. Zijn 15 jarige dochter vast wel. Als het gaat regenen gaan Fran en Doug weer naar hun camper. Wij brengen nog een gezellig avond in de camper van Birger en Chris door. Eind van de avond zingen we nog even “Gute Nacht Freunde, es ist Zeit fuer mich zo gehen …”. Beetje geholpen door de geconsumeerde bier en wijn.