Om 7 uur op en om 8 uur lopen we al op de markt. Het is lekker druk, in de vroege uurtjes zien we nauwelijks toeristen. De markt is deels gericht op de lokale bevolking en deels op toeristen. Voor de lokale bevolking wordt er veel groente en fruit aangeboden of een levend konijn of een kalkoen. Ook zijn er stand-werkers, die er een ware show van maken in Maya-taal, voor medicijnen of een zalfje. Vandaag hebben we veel vrienden, want overal klinkt het Hola amigo en Hola amiga, om de aandacht te vestigen op een kraam. Maar we weerstaan de snuisterijen. Op de trap voor de kerk is er een bloemenmarkt. Er brandt een vuur en er worden offers gebracht voor de deur van de kerk. Een combinatie van Maya-gebruiken en katholicisme. Aan een kraampje drinken we een verse jus d’orange. Naast ons klokt een meisje een jus met een rauw ei in één keer weg. Bij ons zat er toch geen ei in? Op het plein zijn ook permanente kraampjes met restaurantjes. Grote pannen staan op het vuur en er hangt blauwe rook. Overal klinkt handgeklap; dames pakken uit een teil een bolletje deeg, pletten het tot tortilla en bakken het op een plaat. Voor de echte Chichi-experience moet je hier natuurlijk even eten. Geen toerist te zien, wel plaatselijke bevolking. Zo zitten we om 10 uur aan een bord warm eten! Leuk allemaal. Bij een groentemarkt in een basketbalhal kun je vanaf een ballustrade kijken op de handel. Lekker een beetje loeren. Inmiddels zijn er ook de toeristentoertjes. Rond 11 uur hebben we het wel gezien.

Terug bij de bus blijkt het parkeerterrein waar we staan op marktdagen ook het collectivo-station te zijn. Busjes en pickups verzamelen hier, wachten tot de kar vol is en rijden weg. Met de deuren van de bus open hebben we een mooi privé-schouwspel. Verder lezen en relaxen we in de bus. Halverwege de middag valt de verwachte onweersbui. Als het weer droog is willen we laat in de middag naar de hotelbar gaan om te internetten. De barman is vandaag een uurtje later, dus lopen we nog een rondje. De markt wordt opgeruimd, bij de kerk zijn nu eetkraampjes neergezet. Op een bankje aan een stalletje eten we een broodje, tussen de lokale mensen. Lesley bestelt “wat die mevrouw eet”. Het is zo op en het kost niet veel. We geven een tipje en dat is blijkbaar ongewoon; brede glimlach. Inmiddels is de bar open, vandaag met een CD met keiharde marimba-muziek. We drinken wat en eten nog een sandwich. Mooie ervaring, Cheerful Chichicastenango.

{flickr photo=27497597331}

Reclame voor voortanden met goud ingelegd

{flickr photo=27471371642}{flickr photo=27471375092}

Standwerker voor duister medicijn en groentemarkt in basketbalhal