Grutas de Lanquín

Vannacht regent het af en toe, maar ’s morgens is het weer helder. We pakken in en nemen afscheid van de buren van de VW Kombi. In het centrum halen we de was op. Weer moet eerst de deur van slot. We zijn van plan een rondleiding bij een koffie finca te doen, maar dat gaat niet door. Geen rondleidingen vandaag. Dan maar naar McDonalds voor koffie en internet. Het valt nog niet mee om te parkeren, we rijden meerdere rondjes. Voor de lunch lopen we het luxe overdekte winkelcentrum in; bordje pasta in de foodcourt.

’s Middags rijden we naar Lanquín. Het is slechts zo’n 60 kilometer, maar we doen er 2,5 uur over. Veel bergen en bochten. De laatste 11 kilometer is een steile gravel weg. Het gaat stapvoets, naar beneden in de eerste versnelling. Inhalen is een avontuur op zich op de smalle weg langs de afgrond. Maar er wordt hier rustig gereden en veel naar ons geseind, zodat we voorrang krijgen. Voordeel van stapvoets rijden is wel dat het uitzicht goed te bekijken is. Nou ja, voor de bijrijder dan. Bij Grutas de Lanquín gaan we kamperen. Meteen wil Carlos de gids al met ons mee de grot bezichtigen voor een fooi, maar dat slaan we af. Eerst gaan we bij de rivier kijken, waar veel lokale mensen zwemmen. Dan pakken we de zaklampen om de grot in te gaan. Naar een paar meter zien we het al, dit is niks zonder gids. Bij de uitgang zien we Carlos al, dus vragen we hem mee. Het is een hele klimpartij over gladde rotsen (vooral van vleermuispoep), we zweten ons suf. Bergschoenen hebben hier geen grip, we hadden beter waterschoentjes aan kunnen doen. Best tricky, ongezekerd met zo’n onofficiële gids. Maar hij helpt ons er prima doorheen, geeft uitleg in het Engels. En hij vangt nog een grote spin voor ons om mee te poseren. Terug bij de ingang geven we dus een flinke tip. Daarna wachten we bij de ingang van de grot tot de schemer invalt. Dan vliegen de vleermuizen uit. Eerst komen er een paar, daarna duizenden tegelijk. Met een zwakke zaklamp mag je bijlichten. We horen de vleugeltjes flapperen en ze maken zelfs een beetje wind. Ze blijven bij het plafond van de grot vliegen. Als er één op je afkomt wijkt ie op het laatst uit. Geen vleermuis heeft ons geraakt. Wat een fantastische ervaring. We blijven een half uur kijken en gaan dan naar de bus. Buiten eten we een broodje. Nu zitten we in de bus met zoveel mogelijk deuren en ramen dicht en de hoofdlampjes op. Er zitten hier minivliegjes die door de hor komen en op het licht af komen. Lekker afwisselend dagje: relaxte ochtend, intensieve middag.

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s