We bestellen wat fruit en koffie op het terras en skypen. Daarna pakken we onze tassen om te wachten bij de steiger. Vandaag gaan we met de lancha collectivo naar Livingston. Het is een bootje dat je met andere deelt, een soort kleine ferry. Livingston is alleen per boot bereikbaar, er loopt geen weg naartoe.

Het is de enige plek in Guatemala met een Garifuna bevolking, afstammelingen van slaven die schipbreuk hebben geleden onderweg van Afrika naar de nieuwe wereld. In het bootje zitten al 4 mensen en we halen onderweg nog 2 anderen op. De rivier is breed en er wordt vandaag veel gevaren. Vanuit kano’s en motobootjes wordt er gevist. Langs de kant veel groen en in de verte de bergen. Ook luxe huizen en boten, waarschijnlijk van buitenlanders. Hoe dichter we bij de zee komen, hoe hoger de kliffen worden. Na 1,5 uur zijn we er. Eerst eten we een vroege lunch in het hoofdstraatje. We zitten weer aan zee, dus nemen we ceviche. Daarna checken we in bij een hotel. Voor ons doen luxe tent, met een zwembad en hangmatten aan zee. s Middags relaxen we lekker met een boek. 

Eind van de middag gaan we het dorpje bekijken. We zien Garifuna, Maya’s en Mestizos. Op straat spreekt Philip ons aan, een Garifuna. Hij is in Nederland geweest om op te treden, heeft in Utrecht gewoond en kent een paar woordjes Nederlands. Nadat we een kaartje voor de boot van morgen gekocht hebben, loopt Philip met ons mee. Hij is nu leraar en vertelt over zijn volk. Hij wil ons het echte Livingston laten zien, waar de Garifuna. Even twijfelen we, lopen we wel met iemand mee naar een buurtje achteraf? Maar het voelt goed. Hij leert ons hallo in het Garifuna (ayo) en zo lopen we door de wijk en groeten we wie we tegen komen. Mensen zijn arm en een vergeten minderheid. Maar iedereen lacht. Bijzonder om te zien. Terug in de toeristenstraat geven we Philip een klompje en een donatie voor het voedselprogramma. Beetje vreemd contrast, want even later zitten we zelf te eten bij Happy Fish. Lesley eet Tapado, Garifuna soep van cocosmelk met schelpdieren en banaan. En warm dat je het er van krijgt; de stralen lopen zo over je gezicht. Nu internetten we wat buiten bij het hotel. Straks slapen met de airco aan!