Om 8 uur gaan we hiken naar El Mirador. Dit is een uitzichtpunt op een Maya site. Van de Maya site is niet veel te zien, want de ruines zijn niet bloot gelegd. Het lijken gewoon heuvels. Vanaf de gammele houten uitkijktoren kijken we over Lago Petén Itza en Flores. Terug bij de bus drinken we een een bakkie en skypen we wat.

Dan nemen we afscheid van Neil en rijden we naar Flores, aan de andere kant van het meer. Het is tijd voor een aantal klussen. Eerst een WA verzekering. In een keurig kantoortje worden we efficiënt geholpen. Langzaam en duidelijk wordt in het Spaans vertelt hoe het zit. Zo gepiept. Dan proberen we te pinnen, eerste poging mislukt weer. Van andere Europeanen hebben we al gehoord dat pinnen in Guatemala lastig is met onze passen. We hebben nu 2x eerder gepind met de creditcard, maar dat is ontzettend duur. Verderop bij een winkelcentrum lukt het wel om op de bankpas te pinnen. En we vinden een supermarkt met een behoorlijk assortiment, alleen geen water in grote jerrycans. Onderweg naar het zuiden kopen we 6 jerycans van een gallon. Hier zijn we flink afgezet, waarschijnlijk het dubbele betaald, 1 euro per 4 liter. We zagen er zeker dorstig uit. Grappig.

De weg naar het zuiden is prima, mooi geasfalteerd. Veel plaatsjes en af en toe tumulos (de Guatemalan variant van Mexicaanse topes, verkeersdrempels). Langzaamaan klimmen we en rijden we in de heuvels. Na 2 uur zijn we bij Finca Ixobel. Dit is een mooi landgoed met een boerderij en paarden. Aldo ontvangt ons en legt uit hoe het werkt. Een A4-tje met onze namen en gastennummer wordt in een map gedaan. Als we iets te eten of drinken pakken, moeten we het zelf opschrijven. Leuk. We lopen met de zwemkleren naar de lagune, een watertje op het terrein. Helaas is het erg modderig, dus we besluiten maar even een douche te nemen. Wat een lekkere plek, uitgestrekt grasveld tussen de bomen en bloemen. We hadden al gehoord dat er een Duits gezin is en even later komen ze aan in hun coole truck uit 1983. Zes maanden centraal Amerika met 3 kids, van 6, bijna 4 en 7 maanden. Stoer hoor. Aangezien zij uit het zuiden komen praten ze ons bij over mooie plekken. Zij zullen vanaf hier weer naar Panama rijden, dus we gaan dezelfde kant op. ’s Avonds eten we op het terras en ze komen bij ons zitten. Gezellig. De temperatuur is hier heel aangenaam, omdat we op 600 meter hoogte zitten. Het is nu zelfs een beetje fris met een korte broek aan. Heerlijk.  

{flickr photo=26690236384} Interessante lampenkap