Vanaf de camping volgen we de Hummingbird highway weer naar het noorden. Bij Kropf Bakery stoppen we. Dit is een Mennonite bakker. Het meisje dat brood verkoopt is Maya, geen Mennonite. We kopen een warm ongesneden bruin brood. Mmm. Het komt het dichts bij Nederlands brood, na ruim een jaar. En we kopen een stukje bananenbrood.

Een paar bochten verder zit St. Hermans’s Blue Hole National Park, dat bestaat uit 2 delen. Eerst een korte hike naar de grot, waar je met een zaklamp zo’n 200 meter in kan lopen. Verderop is de blue hole, een cenote met mooi blauw water (niet te verwarren met de blue hole voor de kust van Belize). Lekker even zwemmen en een beetje snorkelen. Bij de bus snijden we het verse brood aan voor de lunch, heerlijk. De afstanden zijn klein, iets verder ligt Belmopan, de hoofdstad van Belize. Het is maar een kleine plaats en wij doen er alleen inkopen. Bij een tankstation kopen we 2 containers water. Om de kosten van de container te vermijden (statiegeld krijg je hier niet terug), gieten we ze ter plekke in de watertank van de bus.

Het is nog vroeg in de middag, dus besluiten we bij Nohoch Che’en Caves te gaan kijken. Bij de toegangsweg, in een bushokje zitten gidsen te wachten op toeristen. Zodra we de weg in draaien, staat Edwin met zijn pasje te zwaaien met de vraag wat we willen gaan doen (er kan van alles aan activiteiten). Cave tubing natuurlijk! We rijden achter hem aan en komen op een enorm parkeerterrein, duidelijk voorbereid op veel toeristen. Eerst verkleden, waterschoentjes aan en dan krijgen we elk een grote zwemband ter grootte van een vrachtwagenband, een reddingsvest en helm met lampje. Dan hiken we met die spullen een half uur door de jungle, af en toe door het water. Edwin wijst planten aan en vertelt erover. Het eindpunt is een grot met blauw water, zoals vanmorgen. Helm op en in de band gaan liggen, met je achterwerk in het water, onze banden worden aan elkaar vastgemaakt. Dan gaan we met de stroom mee de grot in. Edwin peddelt met zijn crocs als er weinig stroming is. Wat mooi, in het donker bij het schijnsel van onze lampen, in de stilte. Af en toe wijst Edwin een rotsformatie aan, uiteraard in de vorm van iets anders; jaguar, biddende familie, manatee, kwal. Dat schijnt er altijd bij te horen in een grot. Soms passeren we een opening in de grot, en zien we de jungle. Na anderhalf uur zijn we terug. Wat een fantastische ervaring. We zijn een beetje slaperig, want het voelt als meditatie. En wat een mazzel dat er vandaag geen cruiseschip was, want dan hoor je alleen maar mensen. Duur toertje, maar zeer de moeite waard. Helaas geen foto’s, het fototoestel kon niet mee. Edwin zei: take a picture in your brain. Na dit mooie avontuur kamperen we bij TEC, tegenover de Belize zoo. We hebben hier een week geleden ook geslapen. In de eetzaal internetten we weer na 2 dagen en we eten hier ook, wat de pot schaft. ’s Avonds vroeg naar bed, moe van een mooie volle dag.