Na het ontbijt drinken we koffie in het eetlokaal om nog even te internetten. Er is geen internet, dus pakken we in. De truc is zo laat mogelijk douchen (uiteraard koud), dan heb je er het meest aan en zweet je het minst. Vandaag gaan we een aardig stuk rijden, via de Hummingbird Highway. Dit is een mooie slingerende snelweg door het groen en, voor het eerst in Belize, door heuvels en bergen.

Er wordt aan de weg gewerkt en er ligt aardig wat losse gravel. Op zo’n stuk komt een tegenliggende vrachtwagen hard aanrijden en we denken allebei al aan de voorruit. En inderdaad, een steen springt op, enorme ster ter grootte van een tennisbal. Aan de passagierskant, maar niet direct in het zicht. Balen, zeg. Je kunt er niks aan doen om het te voorkomen. Gelukkig scheurt het niet door. Als troost halen we bij Country Farm een ijsje. En we kopen echte yoghurt, meteen maar 3 liter. Deze farm is eigendom van een christelijke kerk, om hier jongens uit de omgeving een vak te leren. Er wonen hier veel vluchtelingen uit Guatemala en andere buurlanden, moeders met grote gezinnen, verlaten door de vaders. Interessant om te horen.

We rijden weer verder en slaan af naar de fabriek van Marie Sharp. Op elke tafel in Belize staan haar hete sauzen. Je kunt hier een rondleiding krijgen, maar het lijkt of ze pauze hebben. We mogen doorrijden en worden gewoon ontvangen. De fabriek ligt stil vandaag wegens onderhoud, maar we worden wel rondgeleid, allebei weer een haarnetje op. Interessant om te horen hoe het werkt. De sauzen zijn ook in Japan, de USA en Duitsland verkrijgbaar. Wij haden er nog nooit van gehoord. Daarna mogen we proeven. Stom genoeg meteen met een heel pittige begonnen, dan proef je de rest haast niet. En dan wagen we ons nog niet eens aan sauzen genaamd No wimps allowed of Belizean Heat. Er zijn ook lekkere jams. In het winkeltje kopen de originele en meest milde hot sauce, een mango- en een coconut jelly. Die laatste twee meteen opengemaakt in de bus om te lunchen. Leuk klein kijkje.

Iets verder ligt Hopkins, waar we kamperen aan het strand, bij een restaurantje. ’s Middags een beetje lezen en relaxen. Dit plaatsje heeft veel Garifuna inwoners, die afstammen van slaven. Veel interessante types met rasta-coupe. Die komen met een biertje in de hand even kletsen, met box-begroeting en Lesley krijgt zelfs een omhelzing. Geinig. ’s Avonds eten we pizza op het terras. We besluiten de bus even anders te zetten, want het is wel erg druk met mensen die langslopen. En we plakken transparant tape op de ster ter versteviging. Buiten zitten we nog even in de wind, maar nu weer binnen in onze warme bus. 

{flickr photo=26999543515}

Ster in de voorruit

{flickr photo=26931110901}{flickr photo=26931122221}

Marie Sharp’s hot sauces