Voor 6 uur wakker van het licht, we moeten echt de dag gaan verleggen en eerder naar bed. Na het ontbijt internetten we nog wat achter de hor op een veranda. Voordat we wegrijden eerst nog op jacht naar gele vliegen, 8 stuks in de bus. We rijden een klein stukje naar Shipstern Nature Reserve.

Het visitor center en de vlindertuin worden net verbouwd (alle vlinders zijn vrijgelaten), maar we kunnen wel de Botanical Trail lopen door de jungle naar een observatietoren. We hebben al een lange broek aan en tropenblouse aan en na een paar meter op het pad gaat ook het muggennet over ons hoofd. De pas zit er zo goed in om de muggen te vermijden, dat we van de bijschriften bij de bomen niet veel zien. De observatietoren is heel hoog en daar zijn geen muggen. Met een uurtje zijn we weer bij de bus. Drijfnat van het zweet en Lesley toch met muggenbulten op haar ellebogen, gewoon door de blouse heen. Snel weer rijden, dan maken we wind. De dirtroad is stoffig en wit, het lijkt wel poedersuiker. Prima te doen met 30 km per uur. Aan deze weg ligt ook Little Belize, een Mennonite gemeenschap, vergelijkbaar met de Amish. Vreemd om deze blanke mensen in ouderwetse kleding in dit warme land te zien. Men schijnt hier Duits te spreken en dat willen we wel even proberen. Tevergeefs zoeken we naar een winkel om iets te kopen. Er zijn alleen boerderijen met opvallend vaak een oude bus in de tuin. Het lijkt er op dat een jong gezin eerst in een bus gaat wonen en later een huis ernaast bouwt. Niks mis mee, in een bus wonen. Onderweg komen we veel paard en wagen tegen. Iedereen zwaait vriendelijk naar ons.

Vroeg in de middag zijn we in Orange Walk. De wasserette kunnen we niet vinden, dus gaan we eerst lunchen. Voor het eerst eten we Belizean gerechten. Gerhard eet Chirmole, ook wel Black Dinner genoemd, een soort zwarte soep met kip. Lesley eet Escabeche, een licht zure uiensoep met een heuse kippenpoot erin (geen drumstick, maar een voetje met teentjes). Lekker. Bij een stalletje kopen we een hele watermeloen. Na wat zoeken vinden we Lamanai Riverside Resort. Het bestaat uit een restaurant, een paar kamers en een grasveld met 4 palapa’s aan de New River. Mooi plekje. De was kunnen we hier inleveren, die brengen ze voor ons weg. We boeken meteen maar een vaartocht voor morgen naar de Lamanai ruines. Dat waren we eigenlijk niet van plan, want het is aan de prijs. Rijden kan ook, maar dat is 1,5 uur enkele reis over weer zo’n dirtroad. Toch maar met de boot. Onder de palapa is het net uit te houden. We maken de bus schoon, want wit stof zit overal. Eind van de middag is de was al terug. Nog nooit zulke dure schone was gehad, 10 euro! Het is al bekend dat er hier veel muggen zijn rond de schemer, dus zitten we dan in de bus. Er zit onweer in de lucht. Geen bliksemschichten, maar de hele lucht licht op, het lijkt dan net dag. Het begint te regenen en dat is best welkom, want vandaag was het 36 graden. De bewoners hier klagen dat het zeldzaam heet is. Inmiddels is het droog en zitten we met de ventilator aan en een paar ramen open de bus nog wat te koelen. Leuke afwisselende dag. 

{flickr photo=26790727636}{flickr photo=26552489190}

Escabeche en Chirmole

{flickr photo=26731487952}

Stoffige bus