Als we wakker worden zien we een groepje Westerse toeristen bij de receptie. Waarschijnlijk sliepen ze in cabañas, dus we waren toch niet de enige gasten. Zij gaan ontbijten in het restaurant. Wij gaan naar de ruïnes en we zijn de eerste. Ek’ Balam is een kleine Maya site, die mooi tussen de bomen ligt.

Vanaf de hoogste tempel kun je zien hoe afgelegen deze plaats ligt; niets dan bomen zo ver je kunt zien. Vredige plek. Even later komt er een Brit, met wie we op de trap van de tempel nog wat zitten te kletsen. Mooi, maar duur. Bij de bus pakken we zwemspullen. Een oudere man staat te bedelen. Wij geven een banaan, die hij in zijn zak steekt. Maar zijn hoed houdt hij nog steeds in zijn hand voor pesos. We geven geen geld. Bij de ingang van de ruïnes is ook de ingang van cenote X-Canché. Eerst 1,5 km over een pad in de brandende zon. We hadden ook een fietstaxi kunnen nemen, maar we lopen liever. Bij de cenote zijn we weer de eerste. Ze noemen het eco-toerisme; dat gebeurt hier nogal snel, alles heet eco. Maar dit ziet er eco uit, met uitgeholde boomstammen als prullenbak en afvalscheiding. De cenote is prachtig, fris helder blauw water en zwarte visjes. Omgeven door bomen die met hun wortels zeker 15 meter naar beneden reiken, in het water. En veel tropische vogels met mooie kleuren. Fantastisch. Als we er uit lopen, zijn er geen andere gasten gekomen.

Bij de parkeerplaats nemen we een kokosnoot, eerst slurpen met een rietje, dan wordt ie opengemaakt met een machete en wordt de kokos geschraapt. Beetje limoensap erbij en oplepelen. Chili-poeder wordt ook aangeboden, maar dat vinden wij een vreemde combinatie. Daarna rijden we noordwaarts. Even een brood kopen en lunchen langs de weg. Halverwege de middag komen we aan in Rio Lagartos. Bij een Balneario, een zwemplek tussen de mangroven, kun je kamperen. Het is zondag en dus druk met families, die eten onder de palapas. Er wordt gezwommen in het brakke water (met krokodillen-gevaar). Als enige Westerse toeristen zijn we een bezienswaardigheid. We rijden terug naar het plaatsje aan de lagune. Meteen wordt ons een boottoertje aangeboden voor morgenochtend 7 uur. Best duur, dus we zien er voorlopig van af. Omdat we hier geen internet van onszelf hebben, gaan we bij een restaurantje zitten. Vroeg diner met ceviche en snel internet. In de mailbox hebben we een foto van de ingepakte remschijven, klaar voor verzending morgen. We gaan weer terug naar de balneario, beetje relaxen in de bus met de deuren open. Rond 8 uur is iederen weg. We kiezen een mooi plekje uit en lezen nog wat. Was een lange dag dus we gaan vroeg slapen.

{flickr photo=26485528206}

Mayan cement