Spannend, vandaag zouden de remschijven bij de dealer in Nederland moeten zijn. Na het ontbijt skypen we met de hulptroepen en ja, ze zijn er. Nog even overleggen over de verpakking; het wordt een verhuisdoos. Het pakket weegt maar liefst 24 kg en dat betekent dat verzending per koerier een rib uit je lijf kost.

Maar het is nodig. We hebben nog een Fedex account, aangemaakt in december voor een eerdere verzending. Toen was het een heel gedoe, nu hebben we de order er snel in. Maandag ophalen in Ede, woensdag in Cancun. Zeggen ze. Wij rekenen op minimaal een werkweek en hebben er samen een weddenschap over. De ochtend besteden we verder aan andere administratieve zaken, zelfs nog even printen op ons eigen printertje. Rick en Nora komen afscheid nemen. Aangezien zij zondag terug vliegen naar Nederland zijn ze flink aan het opruimen. We krijgen een boek, een berg met kruiden en zelfs flippers voor Lesley. Aardig, zeg. Zij hebben zin om weer aan de slag te gaan in Nederland. Wij hebben zin om een stukje te rijden.

Omdat we laat weg zijn rijden we niet ver vandaag. Eerst weer even boodschappen halen. Daarna 16 km naar een camping net ten westen van Cancun. De Canadese eigenaar leidt ons rond. Sjiek toiletgebouw, de mooiste van Mexico. Zodra we geparkeerd zijn komen onze Duitse buren kletsen. Zij komen uit Zuid-Amerika en gaan binnenkort voor een aantal maanden naar huis. ’s Middags relaxen we, nog even een frisse duik in het zwembad. En we testen weer een hor-opstelling. ’s Avonds eten we sushi, enorme schaal van de supermarkt voor maar 5 euro. Wel sushi met een Mexicaanse twist: met avocado erin. Morgen gaan we dan toch echt een stuk verder rijden. Helemaal niet meer gewend na zo lang op een plek te zijn geweest.

{flickr photo=26435146666}

NL – D onderonsje