Meteen naar buiten, want het is alweer heet om 8 uur. We ontbijten in het parkje van de binnenplaats van het hotel, onder de palmen en bamboe. Weinig puf om iets te doen. Maar de klussen lonken toch, dus monteren we het lampje onder de kast en hangen we onze nieuwe ventilator op.

Daarna meteen douchen. Vreemde douches hier; 3 naast elkaar in een open ruimte. Het lijkt wel gym op school. Rond 12 uur gaan we naar Walmart. De watervoorraad gaat zo hard met dat warme weer, die moet weer worden aangevuld met 3 flessen van 6 liter elk. Ook maar t-shirts bijgekocht, want je zweet je rot. We halen de was op (deze keer helaas 2 sokken verloren) en lunchen in de bus. Voordat we wegrijden lopen we naar Office Depot voor magneten. Daarmee gaan we een hor-constructie aan het zijraam maken. Zonder het woord magneet eerst te hebben opgezocht, gaat Lesley vragen waar het ligt. Maar met wat gebaren en “magneticos” snapt het meisje wat we bedoelen: magnetos. Zat er niet ver naast.

We rijden de stad uit en doen best een tijdje over 10 km. Het is druk op zaterdag. Saai is het nooit, veel te zien. Tuxtla zelf is niet echt een toeristenstad, dus er wordt flink naar ons geloerd. Als je dan zwaait moeten mensen lachen en zwaaien ze terug. We parkeren bij de embarcadero van Cáñon del Sumerido, de opstapplaats voor boten door een kloof. Hier zijn busladingen met toeristen. Vandaag gaan we nog niet met de boot, dus informeren of we op de omheinde parkeerplaats mogen overnachten. Geen probleem. Ondertussen gaan we bij wat drinken met uitzicht op het water. Dorst aan de lopende band. Terug bij de bus gaan de dagjesmensen langzaam weg. De souvenirwinkeltjes worden onttakeld en afgedekt met een zeil. Inmiddels is de nachtbewaker aangekomen. Lesley gaat even kennismaken, zodat Carlos weet wie we zijn. Hij zegt goed op te letten vannacht. We zitten nog buiten. In het donker, om zo min mogelijk muggen en andere prikkers aan te trekken. Ondanks het aanpassen van kleding en flink sprayen met pittig spul worden we wel geprikt. Muggen houden blijkbaar van wit gringo-vlees. Nu zitten we binnen, 30 graden in de bus, achterdeuren open met hor en ventilator aan. Goede stage voor de tropische bestemmingen die nog gaan komen.

{flickr photo=25621771882}

Limoen kan overal op, ook op pinda’s