We zoeken ’s morgens nog naar een tweede uitkijkpunt, maar we hebben het niet gevonden. Voordat we wegrijden praten we nog wat met de toezichthouder. Hij vertelt dat het in de week van Pasen hier gekkenhuis is; zowel kampeerders op de parkeerplaats als beneden bij de waterval.

Blij dat we dit mooie plekje in alle rust hebben kunnen bekijken. Het is een uurtje rijden naar Tuxla Gutiérrez, de grootste plaats in Chiapas met zo’n 500.000 mensen. Voordeel is dat er veel winkels zijn. En een Homedepot (soort Praxis), dus daar gaan we eerst naartoe. Spullen kopen om de kast in de bus weer te monteren. Altijd fijn, zo’n luxe kluswinkel. We slagen goed en rijden naar de camping. Nou ja, het is een parkeerplaats bij een hotel. Wel mooi plekje, met een klein parkje. Na wat internetten brengen we eerst de was weg. Daarna is het klustijd. Inmiddels is het ruim 30 graden, ook in de bus. Pfff. Helemaal zweten omdat we ons in vreemde bochten moeten wringen om die zware kast boven het bed op z’n plaats te houden en vast te schroeven. Het lijkt wel een potje Twister. Maar het resultaat is er wel naar; de kast hangt weer keurig en solide. We hebben de andere kasten ook meteen verstevigd, want we zullen nog wel wat topes moeten nemen. 

Eind van de middag zitten we uit te puffen in de schaduw. Nog steeds warm. We hebben geen zin om te koken, dus lopen we naar de hoofdweg, waar vooral Amerikaanse fastfood ketens zitten. Geen taco-tentje te bekennen, dus zwichten we voor KFC. Hebben we zelfs in de USA niet gedaan. Op de terugweg komen we langs een Autozone (autospullenzaak). We scoren een prima ventilator op 12 volt, zodat we extra verkoeling hebben als we slapen. Om de geslaagde dag te vieren gaan we nog maar even voor een ijskoffie naar Starbucks. Als we in de bus zitten met de schuifdeur open, blijken er nog veel hotelgasten aan te komen. Ze proberen vaak dicht bij ons te parkeren, maar een man van het hotel wijst ze een plekje iets verder weg. De laatste groep vult met een jerrycan de benzinetank van hun auto. Knoeien natuurlijk, en stinken in de bus. Lesley gaat bij de receptie vragen of ze er iets aan kunnen doen. Dus komt even later een man met een fles sop en een tuinslang de boel schoon spoelen. Fijn. Ondanks dat we midden in de drukke stad zitten, met veel verkeer, slapen we zo.

{flickr photo=25090557733}{flickr photo=25622110481}{flickr photo=25090594383}

Tropisch klussen: zonder kast – voorbereidingen – lekker krap werken, Twister-style