Er is gisteravond al veel regen gevallen, maar vanmorgen blijven de wolken dreigen en het dondert in de verte. Douchen is hier bijzonder: een hokje zonder dak met een grote ton met water en een bakje. Haren wassen maar laten zitten. Voordat we weg gaan komt eigenaar Leo nog kletsen. Hij is bloemblaadjes aan het strooien op zijn erf.

We begrijpen dat het is voor “good spirits and against plague”. Kan ook zijn dat we hem niet goed verstaan hebben, want zijn Engels heeft een vet Spaans accent. De betreffende bloem (lijkt wel een Afrikaantje) wordt ook gebruikt bij Dia de los Muertos, een soort kruising tussen haloween en dodenherdenking. We krijgen een bloem mee. En hij maakt nog even een foto van ons bij de bus; we zijn de eerste kampeergasten dit seizoen. Lachen. Al snel zitten we op de tolweg en het rijdt lekker door. De lucht blijft donker en we zien vaak de bliksem. Dus passen we ons plan aan, vandaag wordt een dagje rijden. Af en toe even pauze bij een tolhuisje of tankstation. We proberen internet op onze SIM-kaart op te pikken, maar dat lukt nauwelijks. Langzaamaan trekt de lucht wat open en zien we blauwe lucht (en zelfs een blauwe wolk).

Later op de middag zijn we bij El Aguacero, een waterval in een kloof. We kunnen hier kamperen op het parkeerterrein, dus zetten de bus neer en hiken een lange trap af naar de bodem van de kloof. We komen maar een paar mensen tegen onderweg naar beneden. Eenmaal daar zijn we alleen. Prachtig is het hier. Aan twee kanten een enorme wand van de kloof, de rivier is smal en ondiep, veel groen en een aantal watervallen. We hebben waterschoenen mee, dus stappen we door de rivier om de waterval beter te bekijken. Het is nog steeds drukkend warm, dus Lesley besluit de waterval van heel dichtbij te bekijken. Lekker fris. We zien hier ook veel zwarte gemene gieren op de rotsen en in bomen. Terug omhoog is het zweten. Het eettentje is dicht, dus zitten we buiten voor de bus en eten we een soepje. De twee bouwvakkers die hier aan de slag zijn, overnachten ook op deze parkeerplaats. Zij slapen in een hangmat onder een afdak. Het is heerlijk rustig, alleen het geluid van krekels. Geen GSM-bereik, dus lekker inlezen voor de nieuwe staat van Mexico waar we sinds vandaag in zijn: Chiapas.

{flickr photo=25679159056}

Afrikaantje op dashboard