Het is licht bewolkt aan het meer. Vandaag gaan we alleen maar rijden, dus hebben we geen haast. Al vroeg is het druk met waterskiën en bootjes. Bij onze camping worden boten gepoetst en in het water gelegd, zodat de rijke eigenaren zo kunnen gaan varen. We pakken in en rijden de bergen uit naar de snelweg.

Het eerste stuk gaat lekker snel, op de tolwegen is het niet druk. Wel zijn er opvallend veel tolpoortjes, dus doorrijden heeft een prijs. De navigatie is in de war vlak voor Mexico City. Dus missen we een afslag en komen we prompt in de stad terecht. Druk verkeer, 3 smalle banen. Tja, wat doe je dan? Omkeren en hopen dat je de juiste snelweg kunt vinden of doorrijden. We besluiten door te rijden. Veel stoplichten. Het is hier opvallend schoon op straat en er rijden nieuwe auto’s i.p.v. de barrels buiten de stad. Bij het stoplicht wordt vanuit de auto naast ons in keurig Engels aan ons gevraagd waar we vandaan komen. We rijden langs een groot park, het lijkt wel New York. Een rit van 3,5 uur wordt ruim 5 uur, maar er is veel te zien. Mexico City ziet er zo aantrekkelijk uit, dat we besluiten hier over een paar dagen 3 i.p.v. 2 nachten te verblijven. Eerst rijden we naar Teotihuacan, ten noorden van de stad.

Op de camping zien we de auto van John en Mandi, die we van Baja kennen. Toevallig! Ze zijn er niet; we kletsen wat met Duitsers die hier ook staan. Even later zijn John en Mandi terug. Veel te bespreken over routes, plaatsen en mensen die we van onderweg kennen. We mogen soep mee eten, wij nemen de wijn mee. Gezellig de hele avond buiten, ondanks dat het best wat fris is. Rond 10 uur naar bed. We zijn super moe van de afgelopen dagen en het vele rijden. Morgen lassen we een rustdag in.