Nog even genieten van de hete douche op de hotelkamer, want op de camping is het vaak koud. We checken uit en ontbijten weer in de bus in de garage. Vandaag gaan we een flink stuk rijden. Via de tolweg naar het noord-oosten. Guadalajara ligt al op z’n 1.600 meter hoogte, maar we klimmen nog verder de bergen in. Onderweg veel landbouw, af en toe wat bergen. Er hangt mist in de valleien. Het is verbazingwekkend hoe snel de tijd gaat als we rijden. Veel te zien onderweg; andere voertuigen (van barrels tot Porsches), vergezichten en verkeersborden. De waarschuwingen en suggesties staan in tekst. Per gebied verschillen de meldingen, dus Lesley zoekt steeds nieuwe woorden op. We hebben geen brood meer, dus halen we broodjes bij een winkel langs de snelweg. Zelfde assortiment als bij ons de tankstations hebben, je kunt alleen niet tanken.

Rond Leon wordt het lastig; onze navigatie kent een nieuwe weg niet en de wegen zijn onduidelijk aangegeven. Borden geven Mexico stad aan, maar dat helpt niet; vrijwel elke weg loopt daar naartoe. Eerder konden we geen oprit naar de tolweg vinden, nu geen afrit om te keren als we verkeerd zitten. Bij een tolpoortje vragen we het. We moeten terug. Hoe dan? Gewoon in z’n achteruit op de snelweg en keren, een meneer van de tolmaatschappij geeft aanwijzingen. Gelukkig geen auto te zien. En bij de poortjes mag je niet hard rijden. Nu zitten we goed. We denken via een wasserette te rijden in het centrum van Guanajuato. Niet zo’n goed idee; smalle straatjes in de bergen, veel eenrichtingsverkeer en kruisingen in de tunnels met interessante voorrangsregels. Pfff, we zijn blij als we het centrum uit zijn. Die was moet maar een andere keer. Nog maar eens vragen naar de camping en dan vinden we het, hoog boven de stad. Brian uit Canada staat hier ook. We kletsen wat en drinken later nog een biertje. Gezellig. We kijken uit op de mooi gekleurde huisjes in de bergen. ’s Avonds is het hier wel kouder, dus zitten we weer binnen. Buiten galmt het blaffen van honden vanuit het dal.