De wekker gaat, want het is klusjesdag. Eerst lopen we met twee volle tassen was naar de Lavanderia een blok verder in de straat. Normaal gesproken is het pas eind van de dag klaar, maar we mogen het om 12 uur komen ophalen. Perfect. Eerst nog wat relaxen bij de bus en de boel inpakken en beetje poetsen.

Onze Duitse achterburen komen nog even kletsen. Ze doen ons de tip aan de hand dat de eigenaar van een camping in Perula Nederlands is. Dan gaan we door het drukke verkeer naar Walmart voor boodschappen. En hup, de ochtend is alweer om. Dus halen we de was op en lunchen we bij een hip tentje tegenover de wasserette. Heerlijke broodjes en latte. Even een westerse lunch, na alle tortilla’s en taco’s. Via de ringweg rijden we Puerto Vallarta weer uit, via een bergweg langs de kust.

De weg kronkelt enorm, dus we gaan niet snel. Af en toe gaan we aan de kant, om de achter ons verzamelde stoet auto’s er langs te laten. De bus klimt niet snel, maar steady. Het is oud-Hollands moekerig weer; door de bewolking is het enorm klam en warm. Hoger in de bergen is het iets koeler. Eind van de middag zijn we bij Punta Perula, na zo’n 3 uur rijden. We nemen een afslag te vroeg, via een dirtroad. Maar bij navraag aan een automonteur zitten we toch goed. Als we het campingterrein op rijden, meldt Gerhard zich met “goedemiddag”. En ja hoor, we hebben Rudi gevonden. Nu is hij Canadees, maar van oorsprong uit Breda. Meteen zitten we aan tafel op het overdekte terras, met zijn Mexicaanse vrouw Rosalinda. En ook meteen een biertje en kokoswater met heerlijke guacemole. Leuk, zeg. Later maken we kennis met Angie en Kevin, dochter en schoonzoon uit Canada, die hier een paar weken zijn. Rudi vertelt over zijn verbouwingsplannen; wat een werk en hij is al bijna 77. We parkeren de bus en zijn de enige campinggasten. Wel verblijft er nog een dame in een hotelita-kamer. Daarna lopen we een rondje door het kleine slaperige plaatsje. Op het strand eten we ceviche onder een palapa. Terug bij de bus is het zoeken naar een beetje luchtverplaatsing, want wat is het heet. Het is bijna 10 uur ’s avonds en nog steeds 26 graden in de bus. Straks maar weer onze zelfgemaakte airco ophangen (met groter waterfles, koelelementen uit de vriezer en een ventilator).