We hebben de wekker gezet. Vandaag gaan we een flink stuk rijden, dus willen we vroeg weg. Eerst nog even afscheid nemen van de eigenaresse van deze camping (eigenlijk hotel). We vertellen dat we deze plek kennen via het Mexico campingboek. Had ze nog nooit van gehoord, meteen schrijft ze de titel op. Lesley doet een poging om de tekst te vertalen. Met de mobiel van deze dame maken we een foto; kan ze het later door haar dochter beter laten vertalen. Grappig. De weg gaat eerst terug naar Los Mochis. Daarna pakken we MEX 15, een snelweg die al snel overgaat in een tolweg. Vijf keer komen we een tolpoortje tegen. De prijzen wisselen, maar telkens worden we voor een kleine vrachtwagen aangezien. Een jonge tolbeambte vraagt hoe je Buenas Tardes in het Engels zegt. Onderweg tanken we en we lunchen in de bus. Af en toe stoppen we voor een korte pauze. Ondanks dat het een snelweg is is er best veel te zien. Veel landbouw, af en toe een berg in de verte. Woorden die we niet kennen op borden zoekt Lesley meteen op.

Rond half 4 zijn we in Celestino Gasco. Weer een camping bij een hotel. De poort is dicht en een jongen gaan de sleutel halen. Als ie terugkomt zegt ie dat de camping vol is. Dat lijkt ons sterk, wat er is geen kip te zien. Achter ons staan 2 auto’s die ook naar binnen willen. Deze mensen spreken Duits, dus vertalen ze voor ons. Het blijkt dat die jongen er eigenlijk niks van weet. De baas komt eraan, die spreekt Engels en we mogen doorrijden. Hij komt aanwijzen waar we mogen parkeren. Op het gras, naast een grote palapa, onder de palmen met uitzicht op zee. Sneu voor die mensen met een hotelkamer, die hebben nu uitzicht op zee en onze bus. De was kunnen we inleveren. Lesley brengt 2 tassen, de eerste tas gaat erin. De tweede doet het meisje in de volgende viaje. Viaje is reis in het Spaans, dus de was gaat nu ook al op reis. We zitten lekker buiten. Eén van de Duits sprekende dames komt kletsen. Ze woont een deel van het jaar in Mexico (net als haar kinderen) en een deel van het jaar in Duitsland. Ze vieren hier de 40ste verjaardag van haar zoon. De geluidsinstallatie wordt aangezet en de barbeque gaat aan. Later komt ze met haar dochter 4 braatworsten brengen. Leuk. En makkelijk, hoeven we niet meer te koken. We zien de zon ondergaan in de Pacific. Af en toe vliegt er een vleermuisje voorbij in de schemer. Achter de bus hebben we internet, dus zitten we wat te surfen. Het wordt at frisser, dus gaan we nu naar binnen. Morgen blijven we hier nog een dagje relaxen.