Wat een geweldige plek om wakker te worden. Ontbijt in de zon. Weer horen we de bellen van geitjes. Er is hier geen douche. Niet getreurd; we hebben een meertje met waterval voor onszelf. ’s Morgens zijn er nog geen andere toeristen. Dus hiken we weer naar beneden. Wow, wat mooi hier.

Lekker zwemmen in het koude water. Nu lukt het wel onderwaterfoto’s te maken met het speciale hoesje voor de mobiel. We drogen in de zon op een rots en drinken bij de bus nog een bakkie koffie. Om 11 uur rijden we weg, als net de eerste dagbezoekers aankomen. We rijden binnendoor naar San Jorge, via een stoffige maar goed begaanbare dirt road. We zijn op zoek naar Rancho Santa Rita. Dorpelingen wijzen al de weg. De route gaat naar de valleibodem en klimt daarna weer. Pittig pad, veel rotsen en stenen. Sommige stukken rijden we met ingehouden adem terwijl de bus behoorlijk heen en weer schudt. De vloer is bezaaid met spullen die van hun plaats raken door al dat gehobbel. Maar de bus houdt het goed en de chauffeur ook. Bij Rancho Santa Rita liggen de koeien op de weg. Zodra we dichtbij komen gaan ze opzij. Een oud mannetje laat ons inschrijven in een schriftje en we betalen de entree. Hij loopt voor ons uit naar de attractie; aqua caliente. Het is maar een klein stukje, tussen palmen en rotsen door. Eenmaal bij de warmwaterbron zit daar al een hele groep Amerikanen en Canadezen. En die kletsen er flink op los. Niks idylisch! Het water is behoorlijk warm en er zweven glinstertjes in van een onbekend mineraal. Een pooltje lager is het rustiger en het water frisser. Wij kletsen ook nog wat en krijgen goedbedoelde tips van een Amerikaan die Mexico op zijn duimpje lijkt te kennen. Terug bij de bus eten we een boterham. Dan rijden we de pittige route weer terug. Vanaf Santiago is de weg weer verhard. Iets verderop bij La Ribera checken we in op de camping. Er is veel wind, waardoor het hier aan de kust koeler is dan in de bergen. Maar nog steeds heerlijk weer. We gaan aan het zwembad relaxen (niet erin, we zijn klaar met weken), terwijl we nog maar eens een wasje draaien. Nu zitten we binnen met de schuifdeur open, de palmen buiten ruisen van de wind. Internetten nu het weer kan. Wat een heerlijke dag. 

{flickr photo=24471937425}

Vloer van de bus na pittige offroad weg