Vroeg op, veel te doen vandaag. Na het ontbijt skypen we even. Daarna rijden we weg via de Cabos Corridor, een snelweg van 30 km tussen Cabo San Lucas en San José del Cabo. Langs de kust staan grote luxe resorts. In San José del Cabo gaan we naar Walmart. Parkeren is nog een kunst; als we eenmaal via een afrit schuin omlaag geparkeerd staan, blijkt dat je er alleen via de garage uit kunt.

En daar zijn we te hoog voor. Niet handig dat er geen bord stond. Dus rijdt Gerhard weer tegen de richting in omhoog, terwijl Lesley het verkeer tegenhoudt. Gelukkig komt er net niks aan. In het oude centrum van het plaatsje parkeren we en gaan we vroeg lunchen op een terras op de eerste verdieping, uitkijkend over het centrale plein. Het is 12 uur en de kerkdienst begint net. Uit de kerk komt mooie samenzang, uit de boxen van ons restaurant Mariachi muziek. Na de lunch lopen we nog een rondje. Ook hier worden we door winkeliers uitgenodigd binnen te komen. Maar het is veel rustiger dan in Cabo San Lucas. We kijken ook bij de estero, een watertje met vogels, palmen en bloemen. Dan halen we de bus weer op.

De Mex 1 gaat nu landinwaarts, richting de Sierra La Laguna. Onderweg passeren we de kreeftskeerkring. Dus stappen we uit voor een foto. Verderop nemen we de afslag naar Santiago, de bergen in. In ons campingboek staat een beschrijving hoe we naar bij Sol de Mayo moeten rijden. Via een smalle dirt road, tegenliggers wijken voor ons uit. Veel afslagen waarvan je denkt dat het niet kan kloppen, maar het klopt precies. Hier is een Rancho Ecologico. We zoeken een plaatsje uit, we zijn de enige kampeerders. Op het terrasje zitten mensen te eten. Wij hiken eerst naar de waterval verderop. Prachtig hier en best druk, omdat het zondag is. We nemen even een snelle duik in het heldere koude water. Terwijl we op de rotsen in de late middagzon zitten op te warmen,kletsen we met andere mensen. Een Amerikaan die in Cabo een timeshare heeft en met al zijn broers en zusters hier is. En een Mexicaanse familie uit Veracruz. Wij proberen wat Spaans, maar de vader wil zijn Engels oefenen. Hij weet dat Nederland veel melk produceert en kaas. We laten hem Gouda uitspreken met een G; in het Spaans hebben ze immers ook een G-klank. Zo had ie het nog nooit gezegd. De dochter biedt een sinaasappel aan met een broodmes om te schillen. Maar we bedanken, want we willen zo in het restaurant eten. Terug bij de bus zitten we lekker buiten. Het restaurant is eerder dicht gegaan dan verwacht (we hadden het zelfs nog gevraagd). Dus eten we een broodje met queso panela (soort feta) met een glaasje wijn. Op de berg horen we steeds de bellen van geiten. Alle dagtoeristen zijn weg, de maan schijnt helder. Wat een mooi plekje; un lugar bonito (vandaag geleerd).

{flickr photo=24445751356}