De zon schijnt al heerlijk. We ontbijten en zitten lekker buiten. Even skypen voor nieuwjaar. Om half 11 melden we ons voor het walvistoertje. Om 11 uur vertrekken we met een klein busje, in totaal 11 toeristen, Frans, Spaans, Italiaans, Mexicaans en wij. Een gids vertelt in 2 talen over het stadje, de zoutwinning en de walvissen.

Ondertussen rijden we door de enorme zoutvlakte en over het terrein van de fabriek. Bij de lagune komt net de boot terug van de vorige tour. De gids gaat niet mee en zegt “good luck”, dus wij denken nog dat dat geen goed teken is. We zijn vroeg in het seizoen, misschien is er geen walvis te zien. We zitten in een lage boot, net boven het water. Het eerste stuk varen we hard, opspattend water. Best fris met de wind. Niet veel verder zien we in de verte al pufjes en zelfs een sprong; grijze walvissen! Later ligt de boot vrijwel stil in het water. Opeens komt er dan weer een walvis omhoog. Zo dichtbij zijn we nog nooit geweest. Als een walvis ligt te drijven, dan slaapt ie. Af en toe zie je een pufje vanwege het ademhalen. De kapitein stuurt de boot zo dichtbij dat we nog geen meter van de walvis zijn. Waanzinnig; je kunt door het heldere water zijn hele kop zien. De walvis wordt er wel wakker van en duikt schuin weg onder de boot. In andere landen is dat natuurlijk verboden, zo dichtbij naderen. Maar het was wel gaaf. Ondertussen krijgen we een zakje met een broodje, banaan, chocoladereep en een sapje. Net een schoolreisje. Waar we ook kijken, overal verschijnt wel een staart of een rug. We zien nog een moeder met een kalf ernaast. Op de terugweg gaan we langs een soort boei met een hele groep zeeleeuwen. En dan komen er ook nog dolfijnen langs. Geweldig.

Terug op de camping zien we dat de schoolbus van Charlie en Jess naast ons staat. Als wij in de zon zitten komen ze er even later aan. Leuk. Wij halen een jerrycan van het dak, zodat we die morgen kunnen vullen. Het is het druk op de camping; iedereen komt even kletsten, we zijn er maar druk mee. ’s Avonds eten we in het restaurant. Heerlijke visschotel met een marguerita. Terug bij de bus lezen we nog wat. Lesley staat nog een tijd te kletsen met de Canadese buurman. Altijd goed om wat tips te verzamelen. Wat een topdag.