’s Morgens is het helder. Het zand en stof van de storm van gisteren in neergedaald. Nu kunnen we de duinen zien, die in deze vallei liggen. Ze steken mooi af tegen de bergen. Om half negen zijn we al bij het parkeerterrein van de duinen. Even koffie en dan lopen we de duinen in. Hier en daar een struik of boom.

Prachtig. We lopen tot ongeveer halverwege en gaan dan terug naar de bus. De weg om Death Valley uit te rijden is spectaculair. We stijgen in korte tijd 1.500 meter en dalen dan weer af. Met haarspeltbochten tussen de rotsen. Bij Panamint staan 2 coyotes mak te kijken naar de automobilisten die stoppen voor een foto. Voordat we het park uitrijden tanken we toch nog maar een paar liter diesel bij, ook al is de prijs hier 2x zo hoog als normaal. De weg eruit is lang en zonder plaatsjes, dus we willen niet zonder brandstof komen te staan.

Rond lunchtijd zijn we in Ridgecrest. De koelkast is leeg, dus besluiten we bij McDonalds te lunchen. Meteen handig om de status van de verzending onze onderdelen te checken op internet. En er is een nieuwe status: pakket is vanmorgen om half 10 aangeboden in La Quinte, maar krijgt de vermelding “undeliverable as addressed”. O, o, dat klinkt niet goed. Snel naar de bus, waar we de klantenservice van de US Post bellen. Ze kan aan de hand van het trackingnummer niet zien wat precies aan de hand is, maar verwijst ons door naar het lokale postkantoor. Daar kunnen ze het pakket wellicht onderscheppen als het terugkomt. Dus bellen we met een dame van postkantoor La Quinta. Zij gaat proberen het pakket te achterhalen. Het kan lastig worden, omdat er onduidelijkheid is over de adressering. Om 3 uur kunnen we terugbellen. Pfff, spannend. We wilden hier eerst nog boodschappen doen, maar besluiten te gaan rijden richting La Quinta. We zullen er vandaag niet komen, want het is nog zeker 4 uur rijden en dan is het postkantoor dicht. Maar dan zijn we maar alvast onderweg. Precies om 3 uur op het parkeerterrein van Starbucks in Victorville bellen we terug. We moeten even wachten en dat duurt lang voor ons gevoel. Maar ze komt terug met goed nieuws: ze heeft het teruggekregen van de postbode. Maandag kunnen we het komen halen. Yeah! Het blijkt dat voor het pakket getekend moest worden en dat doen ze niet bij de Fedex winkel. Lastig als je niet weet hoe en met welke maatschappij iets verstuurd wordt. Anders hadden we het naar een postkantoor laten komen.

We besluiten hier te blijven, maar zien dat dit wel een koud gebied is; voor vannacht is -1 graad voorspeld. Dus checken we in op de camping en doen we eerst boodschappen. Daarna eten we in de Food Court van een druk winkelcentrum. Lange rij ouders met kinderen om op de foto te gaan met de kerstman. Wij gaan naar de film, Secret in their eyes. Wat een goede, maar heftige film. Om 10 uur zijn we terug op de camping. Na een bakkie thee meteen naar bed om warm te blijven. De kruik hebben we er maar weer bij gepakt, mutsen op. Wat een volle en spannende dag. En wat een mazzel dat we de woestijn uit zijn en we internet hebben, nu het pakket werd aangeboden. Anders was het al retour afzender gegaan. Fijn dat we nu weten wanneer we het kunnen halen. We zullen blij zijn als we het in handen hebben.