
We zijn vroeg ingepakt en rijden een stukje terug naar Mountain Palm Springs om te hiken. Rugzakken op en gaan. Gek genoeg kunnen we het pad niet vinden. Dus doen we onbedoeld een andere hike. Wel ook weer mooi, met een palmbomen-oase. Terug bij de bus houden we het hiken voor gezien; kort maar krachtig.
We rijden verder naar Carrizo Badlands Overlook. Even een bakkie koffie zetten om in de stilte te genieten van het prachtige landschap. De stilte wordt af en toe onderbroken door een helikopter; misschien wel van de border patrol, want we zitten hier dicht bij de Mexicaanse grens. Dan rijden we Anza-Borrego State Desert Park uit. Het was geweldig en we hadden er nog nooit van gehoord. Vlak voordat we de snelweg opdraaien parkeren we de bus voor internet, om nog even om te checken wat de status van het pakketje onderdelen is. Helaas geen verandering; staat nog steeds in Duitsland. Dus besluiten we richting de kust te rijden.
Onderweg lunchen we bij een rest area. Verder naar het westen zien we een bord California Welcome Center. Die blijkt in een winkelcentrum met outlet stores te zitten. Vreemd dat we nu pas een Welcome Center tegenkomen; we zijn al ruim een week in Californië. Met een flinke stapel folders gaan we weg. Hoe verder we naar het westen rijden, hoe drukker het is op de snelweg. Een 7 baans-snelweg rijden zonder richtingaanwijzers is interessant. Gelukkig moeten we veelal rechtdoor en hoef je in Amerika niet steeds van baan te wisselen. Ten noorden van San Diego willen we inchecken bij een State Beach. Het is 2 uur, maar ze zitten al vol. We hadden er geen rekening mee gehouden dat het weekend is. Zo’n 8 mijl naar het noorden lukt het wel bij Carlsbad State Beach. De camping is een lange smalle strook op een klif boven het smalle strand. Overal zien we surf dudes, die vaak een duim opsteken naar ons. Nadat we zijn ingecheckt is het tijd voor boodschappen, de koelkast is leeg. En omdat we in stedelijk gebied zitten duurt het even voordat we er zijn. We zijn net op tijd terug op de camping om de zon in de Pacific te zien zakken. Het is warm genoeg om buiten te eten. Nu zitten we in de bus lui te zijn. Aan de voorkant horen we de zee bulderen, aan de achterkant is een weg. Wat een verschil met de stilte in de woestijn. Maar ook weer lekker om een oceaan te zien sinds we de Atlantische Oceaan achter ons lieten in Port-aux-Basques, Newfoundland. Dat is 16.600 km en 105 dagen geleden. Time flies when you’re having fun!
{flickr photo=23532080335}
Pacific Sunset