Aguirre Spring

We ontbijten buiten, met uitzicht op het meer. Vandaag doen we het rustig aan. De hele ochtend klussen we aan de bus; schoonmaken, tochtstrips aanbrengen (tegen stof op dirt roads), olie bijvullen. Af en toe houden we pauze met koffie en turen we over het meer. Wat is het stil hier.

We rijden naar de douches en pikken daar nog wat internet op. Als we klaar zijn rijden we naar beneden; in het meer ligt een zandplaat, waar je met de auto op kunt. Hier smeren we boterhammen en zitten we samen op de treeplank achter de bus te lunchen in de zon. Gezellig.

’s Middags rijden we weer naar het zuiden. Bij Hatch gaan we van de snelweg af en rijden we een rondje. Dit is The Chili Captitol of the World. We zien een paar stalletjes waar chili-pepers verkocht worden. Op een dak liggen ze te drogen. Maar verder is er niet zoveel te zien. Dus gaan we de snelweg weer op naar Las Cruces. Gerhard heeft een gevoelige kies, nog geen kiespijn, maar om dat voor te zijn zoeken we een tandarts op. Bij het eerste adres zijn ze net aan het verbouwen, dus verwijzen ze ons door. Bij het tweede adres zijn ze dicht; het lijkt de gewoonte dat tandartsen vrijdagmiddag vrij zijn. Dus besluiten we verder te gaan, die tandarts komt nog wel.

We rijden naar een camping in de Organ Mountains. Vanuit de verte zagen we de puntige pieken al. Eerst rijden we een pas over, waarna een enorme vallei zich voor ons uitstrekt. De planten zijn hier anders; meer zoals in de woestijn. Voor de camping moeten we een slingerweg op rijden, de bergen in. Bij de ingang onderaan de berg staat de camper van de camp hosts, vrijwilligers die de camping runnen. Het is een oude schoolbus. Als we boven zijn bij de camping, komen de hosts er net aan. Een ouder echtpaar, waar we mee kletsen. Ze willen wel in onze bus kijken en vertellen over die van hen. Hij heeft een baardenstaart (een paardenstaart in zijn baart); 11 jaar sparen, met een elastiekje onder zijn kin, grijze vlerken tot z’n navel. Wat een hippie! Ze vertellen dat in de vallei een Missile Test center ligt; af en toe wordt er een raket afgeschoten, dan kun je de grond te voelen trillen. En er schijnen hier mountain lions te zijn, wat het lopen naar het toilet in het donker spannend maakt. Ze zijn gelukkig schuw. Morgen zetten we de wekker voor sunrise. Lekker rustig dagje.

{flickr photo=22652428230}

Langs de snelweg; space muurschildering

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s