We hadden de wekker om 6 uur staan, maar het is te koud om op te staan, vinden we. We zitten toch om half 8 op de fiets, weliswaar na sunrise. Handschoenen aan, muts onder de helm en heel veel kleren. We fietsen een bike trail, over een voormalig treinspoor van de houtindustrie.

De rails zijn weggehaald, maar er zijn nog wel resten van een oude zaagmolen te zien. Het is heiig met een waterig zonnetje; rode konen van de kou. Prachtige fietstocht, langs meren en door het bos. Goed dat we niet in de schemer zijn vertrokken, want je moet goed kijken waar je fietst met al die takken, wortels van bomen en stenen. De route eindigt bij het strandje van een andere camping van het park. Hier zien we voor het eerst een berenval; een grote kar met een waarschuwingsbord erop. Wat zou er in liggen om die beer te lokken? Op de terugweg zien we een fazant. Ander wildlife laat zich niet zien. Nadeel van fietsen is dat je nauwelijks beesten hoort, door de knersperende banden op het zand. Op de terugweg steekt er een gure wind op. Na ruim 3 uur zijn we terug bij de bus, 25 km in de benen. Tijd voor een vroege lunch met noedelsoep, uit de wind in de zon. De was is zo droog met die wind.

Voordat we Algonquin uit rijden doen we nog een korte hike. Druk hier, we halen steeds mensen in. Inmiddels is de lucht stralend blauw, maar het blijft koud. Het lijkt wel ski-weer, lekker. Daarna rijden we aan de westkant het park weer uit en doen boodschappen in Huntsville. Het is nog vroeg, dus drinken we een bakkie bij McDonalds om op internet nog wat uit te zoeken voor de komende dagen. We gaan naar een camping van Passport America. Op de navigatie rijden we de toeristische route door heuvelachtig landschap. Op de kleine camping staan we op een open plek; goed voor de zonnepanelen. We kunnen nog buiten zitten, totdat de zon achter de bomen verdwijnt om kwart over 5. Binnen houden we ons bezig met het “winterizen” van de bus. Bij het bed hangen we een fleecedeken om de koude afstraling van de deuren tegen te houden. We zoeken de slaapzakken op, als extra laag over het dekbed en op de vloer rollen we de yogamat uit. Een paar dagen geleden lagen we nog in badkleding op het strand, wat een verschil. Tijdens het koffie zetten is het gas eindelijk op, dus gaan we over op de reserve-primus. Goed voorbereid. De toiletten zijn weer op hike-afstand, jas aan en muts op. In het herentoilet ligt een verdronken eekhoorn (ahhh), dus vanaf nu is het damestoilet uni-sex. We zijn waarschijnlijk de enige die er gebruik van maken. Nu zijn we lekker rozig en moe van de lange dag. Snel onder de wol. Volgens de voorspelling is het morgenochtend 1 graad. Lekker bikkelen!

{flickr photo=21229946733}{flickr photo=21860858881}