Vannacht werden we af en toe wakker, omdat we onder een eikenboom staan, die bij een windvlaag eikels laat vallen. Met een harde tik valt zo’n eikel op het dak van de bus. ‘s Morgens met het ontbijt vallen ze ook om ons heen. Je zou bijna je fietshelm opzetten. Eenmaal ingepakt gaan we laat in de ochtend een korte hike doen.

De bus nemen we mee, om in de zon te parkeren, zodat de zonnepanelen hun werk kunnen doen. De campsite is in de bossen, dus daar laden we niet op. Je kunt al goed merken dat de zon lager staat, want de batterij laadt niet meer zo snel als eerder. Dus als we zon kunnen pakken, dan doen we dat. De hike loopt langs een baai, waar we even op de rotsen liggen te relaxen. Verderop bij het visitor center vinden we een picknicktafel voor de lunch. Daarna kijken we even binnen, waar de ranger net een slang laat zien. Langs de weg zien we een stekelvarken. Nog een korte hike en dan besluiten we terug te gaan naar de camping.

We zijn net geparkeerd als een Nederlandse Canadees uit Ede even komt praten. Zijn ouders zijn geëmigreerd toen hij 3 was. Hij had al een foto van de bus genomen om aan zijn neef in Nederland te mailen. Grappig. Bij de camping is er een strandje aan het meer, waar we ons installeren. En we nemen nog even een frisse duik. Als rond 7 uur de zon onder gaat zijn we vrijwel alleen op het strand. In de verte speelt iemand doedelzak. De bus zetten we dwars neer op onze campsite, zodat we de vallende eikels ontwijken. De zonnepanelen beschermen we met een yogamatje. We zitten nog buiten tot half 9, dan wordt het fris. Na al dat relaxen zijn we ontzettend lui. Ongekend mooi herfstweer.

{flickr photo=21743188135}