Om 10 uur vertrekken we vanaf de camping naar Montreal. Het is nog een uurtje rijden, door landelijk gebied vol appelbomen en maisvelden. Het is hier zo plat, het lijkt wel Nederland. Op een bergje in de verte na dan. Dat uurtje wordt ruim 1,5 uur, want we pakken de ochtendspits mee.

Op de navigatie rijden we door de stad naar het visitor center om een kaart op te pikken. Parkeren is hier niet te doen, dus laten we die kaart even zitten en rijden we Mont Royal op. Dit is een berg met een groot park. Hier kun je makkelijk parkeren en niet duur. We drinken koffie en bij het Chalet halen we alsnog een kaart. Hier is een groot terras met geweldig uitzicht over de stad. Er staat een piano, dus Gerhard speelt, op aandringen van Lesley, even een stukje jazz. Het is al flink warm en klam weer. We lopen naar de wijk Plateau Mont-Royal, waar veel restaurantjes zitten. Meteen zien we al een leuk tentje met een ommuurde tuin; heerlijke sandwiches, mooi rustig plekje in de drukke stad.

Na de lunch lopen we door de stad; we bekijken de verschillende wijken en gebouwen. Lekker sfeertje hangt er. Het is een behoorlijke stadshike met aan het eind nog een steile klim de berg op. Zweten! Bij de bus snel even een sapje drinken en dan rijden we op de navigatie de stad uit. Nu is de avondspits begonnen, dus ook die pakken we mee. Grappig om te zien dat bijrijders zich vaak helemaal omdraaien om ons kenteken te bekijken. Omdat we hoog zitten kunnen we goed naar iedereen loeren en zwaaien. Het is nog even spannend als we geen tankstation met diesel vinden, maar het lukt gelukkig op tijd. We hebben een camping buiten Montreal uitgezocht, van Passport America. Als we na 6 uur aankomen is de receptie dicht. Een andere gast wijst ons op een trailer waar we ons kunnen melden. Hier blijkt dat ze geen passanten meer aannemen, de camping is alleen open voor seizoensgasten. Nou ja zeg, in het boek van de club stond dat ze nog open waren. Dus zetten we ons internet even aan en vinden we een camping 7 km verderop. Ook hier is de receptie dicht, maar er is aangegeven waar je kunt gaan staan. Het blijft lang warm, buiten is het lekkerder dan in de bus. Vannacht zetten we als test de achterdeur op een kier; met magneten, een stuk hor-gaas een een plankje hebben we iets gefabriceerd. Als het een succes is kopen we morgen betere materialen. En hopelijk scoren we nog even een croissant voordat we Quebec in rijden, want dat is de afgelopen weken nog niet gelukt.