Vandaag willen we gaan hiken in de bergen. Als we opstaan is het nog droog, maar de wolken zijn dreigend. Bij het visitor center gaan we eerst maar even internetten en koffie drinken. Er vallen al wat spetters, dus bestuderen we de weersverwachting. Om half 11 lijkt het droog te zijn, dus starten we met een hike.

Nog geen 200 meter onderweg valt er opeens een enorme plensbui; terug rennen naar de bus. We zijn wel gek op hiken, maar niet zo gek dat we dat in de regen willen doen. Nieuw plan; we gaan weer een stuk rijden. Jammer van dit park, maar de hele dag wachten op droog weer is niks. Zodra we weer naar de kust rijden is het al snel droog; de regen blijft in de bergen hangen. Goede beslissing dus. Bij Cap Chat rijden we langs een windmolenpark. Met mooi weer kun je een windmolen beklimmen; omdat het geregend heeft is dat te gevaarlijk. Dus besluiten we het toertje in gebrekkig Engels tussen de windmolens over te slaan. We willen er wel op kunnen natuurlijk. Even verderop lunchen we in de bus, me uitzicht op de windmolens.

‘s Middags regent het af en toe, dus prima om in de bus te zitten. Onderweg stoppen we even om een beeldentuin te bekijken. Bij Rimouski beklimmen we de Pointe-au-Père vuurtoren. Mooi uitzicht en leuke uitleg. Het is weer een historic site van Parks Canada; altijd een leuk stopje en we hebben de jaarkaart er al dik uit, dus het voelt als gratis. Bij McDonalds even een koffiepauze met skype, waarna we met 20 km in Parc du Bic zijn, weer een provinciaal park. Na het inchecken rijden we eerst na een uitzichtpunt waar bij vloed mogelijk zeehonden te zien zijn. En inderdaad, er ligt er één op een rots in het water. Bij de camping zien we een vos snuffelen bij een lege kampeerplek en verderop een grote marmot. Dat gaat lekker met de wildlife-bingo! We eten binnen, want het is best fris. Morgen nieuwe hike-poging, weather permitting.

{flickr photo=20425024574}{flickr photo=20860845069}