Om 7 uur gaat de wekker. We hebben lang geslapen, moe van de dag ervoor. In de keuken van het motel kun je zelf ontbijt klaarmaken. We eten wat en stappen om kwart over 8 op de fiets, op naar Doug. We zien ‘m al zitten voor z’n tankstation. Eenmaal daar blijkt hij de diesel al in de tank te hebben gedaan.

De reparatie is nu droog. Top, kunnen we vroeg weg. Hij vraagt slechts 50 euro, terwijl hij uren in de weer is geweest. Dus geven we een dikke tip. Bij de bus pakken we snel alles in, zodat we weg kunnen. We hebben besloten terug te gaan naar Newfoundland. De reparatie blijft een lapmiddel en we zitten in een te afgelegen gebied om te riskeren dat we halverwege stilstaan. Doug adviseert ons naar Corner Brook te gaan, de dichtstbijzinde grotere plaats in Newfoundland. Dat is zo’n 800 km rijden en een ferry van 1,5 uur! Onderweg is het nu drukker dan zondag; er wordt volop gewerkt aan de weg. Lekker veel te zien. Het is prachtig weer, dus we kunnen ver kijken. Ongelofelijk hoe weids het landschap is; bomen en meren zo ver je kunt kijken. Onderweg stoppen we voor een korte pauze, later voor een snelle lunch. Onderweg tanken we nog even, maar niet meer vol. De reparatie is bij controle steeds droog. Na 336 km gravel zijn we in Red Bay; hoera, asfalt! We leveren de satelliettelefoon weer in en rijden nog een klein stukje naar Pinware Provincial Park.

Inmiddels is het 4 uur, dus hebben we er een behoorlijke dag op de weg op zitten. Omdat we hier eerder geweest zijn weten we precies welke plek we willen. Gerhard weet zelfs het foefje om het haperende pinapparaat te omzeilen. Eerst even wat drinken. Daarna grote schoonmaak, want overal zit stof, zelfs tot in de bestek-lade. Alles wat onderin de bus staat gaat eruit en we vegen en soppen ons suf. Bijna 3 uur zijn we ermee zoet. Helaas blijken de sloten van de deuren er ook onder te hebben geleden, Met schoonmaken en smeren krijgen we de meeste weer op orde, maar het slot van de zijdeur is echt kapot. Extra vervelend want je kunt er niet bij omdat de keuken ervoor gebouwd is. Dat is iets voor later, de focus is nu eerst een nieuwe dieseltank. We koken en maken de balans op; de Labrador Highway was een mooi avontuur, dat we niet hadden willen missen. Met een goede dieseltank was het zeker gelukt. We zien het als een mooie stage voor andere onherbergzame gebieden; veel geleerd. En we hebben diep ontzag voor de enorme afstanden en het ruige weidse landschap. Wel balen van die deur. De reparatie lekt ook weer een beetje. Nu snel naar bed, want we zijn stuk. Morgen hebben we in ieder geval de ferry van 6 uur ’s avonds, maar we proberen ter plekke een eerdere te regelen. 

{flickr photo=20312325968} 

Dieselpomp Labrador-stijl: met stift staat er op dat het diesel is