
Om 6 uur gaat de wekker. Niet zo heel veel geslapen, want we liggen toch te wachten tot de wekker gaat. Gerhard loopt meteen naar de ferry terminal tegenover de camping om de kaartjes te kopen. We hebben wel gereserveerd, maar betalen kan pas vlak voordat de ferry gaat. We ontbijten nog even snel en stellen de bus dan op in de rij.
Voor 7 uur moet je er staan. Het laden is passen en meten. Wij zijn één van de laatste auto’s die erop mogen. Daarna gaan we lekker buiten staan op het dek. Het is koud met veel wind, maar de zon schijnt en het is heel helder. Met anderhalf uur zijn we al in Blanc-Sablon. Dit ligt nog net in de provincie Quebec. Pas een paar kilometer verderop zijn we in Labrador, The Big Land. Bij het visitor center halen we informatie over de Labrador Highway. Er staan weer twee tieners, maar ze weten er best wat van. We vragen nog even hoe het hier gaat met naar school gaan, want de plaatsjes zijn heel klein. De meiden moeten allebei ver met de bus. Er is een school met maar 18 leerlingen. Te weinig om leraren te hebben voor bepaalde vakken; volgend schooljaar scheikunde via internet. Geinig. We parkeren de bus nog even voor een bakkie koffie aan de baai. Het is zo helder dat je Newfoundland kunt zien.
Het landschap is weer fantastisch, met mooie doorkijkjes. Bij Point Amour bezoeken we de vuurtoren met museum. Leuk opgezet, over de lokale geschiedenis. Als wij de 127 treden van deze hoogste vuurtoren van Atlantic Canada beklimmen is net de tourbus met bejaarden weg en hebben we de vuurtoren en het uitzicht voor onszelf. We denken in de verte nog een ijsberg te spotten, maar het blijkt een boot te zijn. Vanaf de vuurtoren doen we ook nog even een hike naar de resten van een schip dat in 1922 vergaan is. Blijkbaar wordt deze trail niet vaak gelopen, want we moeten zelf een weg banen door de begroeiing, een steile heuvel af en later weer opklauteren. Leuk. Weer bij de bus lunchen we met de schuifdeur open. Daarna gaan we weer op weg en Lesley spot in de verte opeens iets dat toch echt lijkt op een ijsberg. Een paar bochten verder is er één dicht bij de kust. We rijden een smalle dirt road en komen bij een kerkhofje uit. Van daar is ie goed te zien. Niet heel groot, maar prachtig wit met blauw. Wow. En dan te bedenken dat maar 10% zichtbaar is boven water. Verderop zien we nog wat kleine ijsschotsen in zee. Niet al te laat zijn we bij Pinware River Provincial Park. De ranger is er niet, dus zoeken we alvast een plekje uit en draaien nog maar eens een wasje. Dat zal de komende weken wellicht moeilijk worden. Onverwacht super snel internet hier, dus skypen we en zoeken we nog even wat op over de route. Pas om half 6 gaan we op onze campsite staan, uitzicht op Newfoundland en een paadje naar het strand. Het is goed koud in de wind, maar achter de bus kunnen we nog lekker buiten zitten. ’s Avonds gaat de wind liggen, dus klimt Gerhard na het eten op de bus om de diesel jerrycans eraf te halen. Deze staan nu in de bus en zullen we morgen vullen, om te voorkomen dat we zonder staan. Tot 10 uur stoken we nog een kampvuurtje. Nu zitten we binnen, 15 graden in de bus. Snel naar bed na deze lange maar geweldige dag.
{flickr photo=20238296730}