Zelfde recept als gisteren, het regent ’s morgens, dus slapen we uit. Nog even kletsen met Bertrand uit Montreal en dan gaan we rond 11 uur weg. Nu is het bewolkt, maar droog. We rijden via Twillingate naar Crow Head. Hier is een vuurtoren en een uitkijkpunt. Opeens komt er een touringcar met dagtoeristen kijken.

Dus gaan wij snel hiken, over hoge rotsen langs de kust. Prachtig uitzicht, zeilbootjes op het water en er komt weer een walvis voorbij. Terug bij de bus zetten we deze een stukje verderop, waar het rustig is aan een baai. Schuifdeur open voor een late lunch. Een man komt langs met de vraag of we rijst hebben; hij heeft zijn mobiel in het water laten vallen. Rijst hebben we niet, maar wel couscous. Dus schudden we de helft van het pak in een zakje. Hij wil ons 5 dollar geven, maar dat is natuurlijk niet nodig.

Hoewel het wat warmer is geworden, blijft het erg bewolkt en wisselvallig weer. We besluiten richting het westen te rijden, waar het weer doorgaans wat beter is. Een plan hebben we niet echt, we zien wel hoe ver we komen. Onderweg nog even koffiepauze bij McDonalds en later nog tanken. Inmiddels schijnt de avondzon over het landschap; bomen zo ver je kunt kijken, enorme meren en heuvels worden bergen. En het wordt warmer en zonnig. We wagen een gokje en rijden zonder reservering door naar de camping van Gros Morne National Park. Maar op een zaterdag in het hoogseizoen om half acht ’s avonds zitten ze vol. Iets terug zat een andere camping, waar we nog lege plekken zagen. We staan nog niet stil of een man wil de bus al komen bekijken. Maar we hebben nog geen plekje, dat regelen we eerst bij de bar. Als we geinstalleerd zijn met een drankje aan de picknicktafel komt hij alsnog buurten met zijn vrouw. Ze willen ook zoiets kopen, dus kijken ze binnen en geven we de rondleiding. Grappig. We zitten nog lekker lang buiten, eten een broodje en zijn nu best moe na 450 km turen of er geen eland in de berm staat.

{flickr photo=20233415011}

450 km naar Gros Morne