Vanmorgen eerst maar even een fiets opgezet om naar het toilette te fietsen. Na het ontbijt parkeren we de bus bij de douches, dat scheelt lopen. We rijden naar het noorden, New Hampshire in. De navigatie brengt ons er wel, maar is behoorlijk in de war qua berekening; i.p.v. 2 uur duurt de rit maar een uur.

Bij Monadmock State Park willen we gaan hiken, maar er blijkt ook een camping te zijn. Dus gaan we eerst inchecken. We moeten naar de andere ingang van het park rijden, op zoek naar Sue. Maar Sue is niet bij de toll booth en met 2x rondrijden over de camping vinden we haar ook niet. Dan maar een vroege lunch aan een picknicktafel. Voordat we gaan hiken kijkt Gerhard nog even naar het weer op internet. Er is een zware onweersbui voorspeld later vanmiddag en we willen een berg op klimmen. Niet zo verstandig, dus we zien er vanaf voor vandaag. Wel doen we een hike rond Gilson Pond. Nog nooit zo snel rond een meertje gelopen, met zoveel armbewegingen; wat een muggen. Ondanks Deet komen we er niet ongeprikt vanaf, maar het valt nog mee.

Inmiddels is Sue weer op haar post. We betalen en kopen brandhout. Voordat we terug zijn bij de site heeft ze het hout al bezorgd. Het is nog warm en klam weer, dus de hangmat gaat op en we kunnen nog 1,5 uur buiten relaxen. Dan wordt de lucht donker en horen we donder, dus pakken we de spullen weer in. Precies op tijd, want er valt een enorme bui. Het is kort en hevig, en daarna wat afgekoeld. Dus kunnen we weer lekker buiten zitten. Het brandhout hadden we wel onder de bus gelegd, maar is toch behoorlijk nat. Maar we krijgen het uiteindelijk wel aan de praat; het kost wel veel lucifers en de laatste aanmaakblokjes. Met zo’n vuur zijn we (vooral Lesley) gerust een paar uur zoet. Geen tijd om een boek te lezen; houtblokken verleggen, twijgjes erbij, nog even met de aansteker, droge bladeren zoeken. Inmiddels waait het behoorlijk, dus zijn de muggen ook zo goed als weg. Nu lekker relaxen in de bus, uitrusten van het niks doen. Morgen nieuwe poging voor de berghike.