De zon schijnt vandaag en de wind is fris. Elke dag weer een verrassing wat het weer doet. Hoe we het doen weten we niet, maar ontbijten, douchen en een beetje rommelen rond de camper kost al snel 2,5 uur. Blijkbaar zijn we heel sloom geworden. We rijden in een half uurtje naar Providence, de hoofdstad van de staat Rhode Island.

In de studentenwijk op een heuvel vinden we een parkeerplaats. De Lonely Planet had maar een paar tips voor deze stad, dus als we een oude bibliotheek hebben bekeken en langs de rivier de binnenstad inlopen weten we niet zo goed wat we verder moeten bekijken. Dus lopen we het visitor center binnen. Op de stadskaart tekent de meneer van de vvv bezienswaardigheden aan. Hij praat ontzettend snel, blijkbaar ook weer blij een paar toeristen te zien. We vragen waar een bepaalde lunch-kar is (een soort camper waarin je kunt lunchen), maar de vvv-man vindt “you don’t want to go there, you’ve come all the way from Holland”. Dus tekent hij op onze kaart een lunch-tentje in Little Italy aan en voor desert moeten we bij een bakkertje er tegenover een “lobster tail” halen. Dus gaan we naar Little Italy, en hij had gelijk, leuk terrasje en heerlijk buiten gegeten (oude kaas!). En we halen een lobster tail, wat een enorme puff pastry met ricotta is (een soort mega puddingbroodje) in de vorm van een kreeftenstaart. Die bewaren we maar even, want dat is een maaltijd op zich. We bekijken de State House, nadat we door de security scanner gegaan zijn. Niet zo streng, want bij het piepen van het poortje bij Lesley mag de broekriem gewoon omblijven van de bewaker. Mooi pompeus gebouw; zelfs de toiletten zijn chique. In een parkje op een heuvel met uitzicht over de stad proeven we onze lobster tail. Lekker, maar ontzettend machtig, dus we bewaren de rest voor vanavond. 

We rijden nog een half uur naar het zuiden. Voor het eerst komen we lastig aan een camping; de eerste is niet open, de tweede is self-contained (dus geen douche en toilette). Dan rijden we maar een stukje terug, net te laat om in te checken. Maar het meisje van de receptie zegt dat we een plekje kunnen zoeken en morgen betalen. Buiten eten we bij een kopje thee de rest van de lobster tail. Al vroeg is het fris, dus lezen we lekker binnen. Eten doen we niet echt meer, we zitten helemaal vol. Leuk die tips van zo’n visitor center. Wellicht heeft ie ons gewoon doorgestuurd naar het restaurant van zijn broer en de bakkerij van zijn neef. Maakt niet uit, Providence is pretty anyway.

{flickr photo=17947649532}