Het heeft de hele nacht geregend en vannochtend regent het, zoals voorspeld, nog steeds. Als je met je korte broek aan naar de douche gaat, zitten je kuiten als je terugkomt alweer onder de modderspetters. We pakken snel in en gaan een flink stuk rijden, aangezien het de hele ochtend zal regenen.

We rijden Route 6, een weg door glooiend landschap. Elke miniplaatsje heeft wel een motel. In de zomer wordt hier gevist en gejaagd, in de winter geskied. Maar nu is er niet zoveel te doen. We hebben het precies goed getimed, want als we rond 12 uur bij Kinzua Bridge State Park zijn is het precies droog. Eerst even een bakkie koffie zetten en dan gaan we de brug bekijken. Het is een imposante spoorbrug door een dal, gebouwd in 1882 voor vervoer van kolen. Het stalen gevaarte kwam in 2003 voor een groot deel in 30 seconden naar beneden tijdens een orkaan. Het deel dat nog staat kun je op en aan het eind hebben ze er een glazen bodem ingezet. We hiken een enorm steil pad af naar beneden, waar de brokstukken nog liggen. Indrukwekkend. Bovenaan de heuvel wordt een visitor center gebouwd, dus ze verwachten waarschijnlijk veel toeristen. Nu lopen er maar een paar mensen. Maar het is zeker de moeite waard.

We pakken de bus weer en rijden naar het noorden de staat New York in. Bij Wellsville checken we in de op de camping. De tiener die op de winkel past weet niet hoe dat moet, dus wordt de baas gebeld. We zijn zo’n beetje de eerste toeristen, het veld is vrijwel leeg. Twee weken geleden viel hier nog sneeuw. De baas rijdt voor ons uit naar de site. Maar goed dat we nog even vroegen naar douche en toilette; die ging ie meteen in orde maken. Het gebouw is verzakt in de winter en er wordt aan gewerkt, want er staan zakken cement en gereedschap. Dus 1 douche en 1 toilette is u beschikbaar, uiteraard allebei achter slechts een gordijn. We kunnen tot een uur of acht heerlijk buiten zitten en de zon breekt nog even door. Heerlijk.