We vertrekken vroeg en rijden een paar mijl naar Colonial Williamsburg. Het is mooi weer, de korte broek is voor het eerst aan. Dit is een Living History museum, een openlucht museum met acteurs in kostuums van eind 18e eeuw. Dit was een belangrijke plek voor de onafhankelijkheid van Amerika, waar de revolutie tegen Engeland begon.

Het parkeerterrein is enorm en het visitor center ook, maar het is niet zo druk. We hebben de kaartjes gisteren al gekocht en zijn dus snel in het bezit van een badge. Het is even lopen naar het oude stadje, waar we al snel een acteur tegenkomen, die ons wijst op een groep mensen verderop. Het is een reeanactment van een echte gebeurtenis, waarbij de bevolking van Williamsburg (wij) naar het paleis gaan om het buskruit te eisen van de gouverneur. Compleet met trommel en fluit, soldaten met bajonet lopen we naar het paleis. De acteurs krijgen bijval van het publiek, Amerikanen doen altijd graag mee en ook wij klappen bij de revolutionaire oneliners. Enig! Het zet de toon voor de dag, waarbij we de gebouwen bezoeken, waarbij iemand verteld wat hier gebeurde en wat we zien. Ze blijven goed in hun rol, praten in de tegenwoordige tijd over de gebeurtenissen. Soms zitten we in een groep van wel 50 man, dan maar met 7 in een kleiner gebouw. In het koffiehuis proeven we bittere kruidige chocolademelk en schuift weer een acteur aan tafel voor een praatje. In een openlucht theater spreekt Patrick Henry, wij kenden hem niet, maar hij is een grondlegger van de USA. De acteur is een begenadigd spreker met een enorme kennis van de geschiedenis. Vragen uit het publiek worden prachtig beantwoord met voorbeelden en citaten. 

Terug op de camping even een wijntje, terwijl verschillende bejaarde Amerikaanse buurmannen een praatje komen maken over de bus. Ze geven tips over bezienswaardigheden. Van een stel krijgen we bovendien een boekje op christelijke basis. We eten lekker buiten en zitten nu binnen te lezen. Topdag!