’s Morgens komt er al een zonnetje door, dus kunnen we buiten ontbijten. Lesley gaat een rondje hardlopen op de camping. Hoewel we vroeg op staan, zijn we toch laat in de ochtend weg. We zitten al helemaal in de relax modus en met klusjes rond de bus kun je zo een ochtend vullen.

We rijden naar Lewes, een plaatsje waar in de 17e eeuw welgeteld 28 Nederlanders hebben gezeten. Genoeg om Zwaanendael museum neer te zetten, compleet met trapgevel die een replica van het stadhuis in Hoorn zou moeten zijn. Binnen worden we ontvangen door een Amerikaan die in de jaren 80 voor de US army in Soesterberg heeft gezeten. Hij wil graag Nederlands praten en dat lukt prima, hoewel je goed moet luisteren met dat zware accent. Al met al is in het museum zelf niet zo gek veel te zien, een paar oude borden uit een scheepswrak. Bij het visitor center halen we een fietskaart op, waarna we bij een lokaal buurtsupertje lunch kopen. Aan het strand lunchen we op een bankje in de zon, maar met een fris windje.

Bij Cape Henlopen State Park checken we in om te camperen. Nog een heel gedoe, want de bejaarde dame krijgt onze gegevens niet in de computer. Dus Gerhard moet even mee naar het kantoortje om te helpen. Nadat we voor de bus een mooi plaatsje hebben gevonden, pakken we de vouwfiets. Er is een prachtige fietsroute uitgezet, langs een binnenwater aan zee. In Rehoboth Beach kijken we onze ogen uit wat betreft luxe villas. Op de boardwalk eten we een ijsje (zeg maar ijs, qua maat en prijs). Dan fietsen we terug naar de camping; meteen de vouwfietsen goed ingefietst. We koken en eten buiten, maar het is behoorlijk fris. Eenmaal binnen wordt er opeens op de deur geklopt met de vraag in het Nederlands “heb je dropjes?”. We kletsen met het oudere echtpaar over onze reizen en we laten de bus natuurlijk even van binnen zien. Nu een beetje lezen met een muziekje aan, geen internet is ook wel eens lekker.