Brr, wat was het koud vannacht. Twee keer de ladder af om extra kleren te halen. We liggen voor het eerst in de slaapzakken en zijn winters gekleed; joggingbroek, 1 t-shirt met korte en 1 met lange mouwen, fleecetrui, joggingbroek, 2 paar sokken en een muts op. Continu een ijskoude neus. Wat een verschil met overdag met ruim 30 graden. Zodra de zon op is gaan we eruit, lekker opwarmen met een kopje thee.

Gisteren leek de achterband al wat zacht, nu we de druk meten blijkt dat we een slow puncher hebben; in een dag van 2,5 naar 1,6 Bar. En dat terwijl onze bandenpomp stuk is sinds gisteren. Dus verwisselen we het wiel met het de band die we in Kamanjab gekocht hebben. Blijkt een iets kleinere band te zijn. Ziet er sneu uit, maar het rijdt goed. Eerst rijden we naar Maltahöhe, waar er een garage annex drankwinkel is. We wachten tot de slijterij klanten zijn geholpen; zeker druk vanwege het weekend. Dan haalt de monteur 2 grote stekels uit de band, van de woestijnstruiken die we hier veel zien. We wisselen in zijn garage zelf de zojuist gerepareerde band weer. In een mom & pop store met allerlei oude snuisterijen (typemachines, naaimachines, lege conervenblikjes aan het plafond) nemen we een frisje met een broodje, want we moeten nog een eind rijden.

Met de gerepareerde band en 2 reservewielen durven we de shortcut wel te nemen; 106 km op een gravelroad met onderweg geen enkele afslag of dorp. In Kalkrand, een vage nederzetting, kopen we een sapje en koekjes en we lunchen onderweg bij een rustplaats langs de snelweg. Het laatste stuk gaat over asfalt, dus dat rijdt snel. We komen bij Rehoboth en checken in bij Oanob Lake Resort. Ze hebben hier ook campingplekken, maar we meten met een GPS-app dat we hier weer op 1.500 metr zitten, dus kiezen we voor een hotelkamer voor de laatste nacht (minder koud). Op onze eigen veranda kijken we uit over een kunstmatig meer (vanwege een dam); vreemd gezicht, het is het eerste meer dat we zien in Namibië. Er wordt volop gewatersport. Nu zitten we op het terras met een drankje, te genieten van zonsondergang op onze laatste avond in dit prachtige land. Zometeen eten we in het restaurant en vanavond pakken we de tassen in. Eerst nog maar een drankje.