Vanochtend lopen we naar de Suriya Binayak Tempel. Hiervoor moeten we de highway oversteken en verlaten we het autoloze middeleeuwse centrum. Buiten het centrum is de bebouwing van beton en geschilderd in zoete kleurtjes. Het is redelijk druk, want op dinsdagochtend vindt er een ceremonie plaats. Onderaan de tempel staan stalletjes waar mandjes met offerwaren te koop zijn. Bovenaan de trap is het druk, er staat een lange rij gelovigen te wachten. Wij kijken even binnen, maar gaan snel weer weg. Dan klimmen we de heuvel op voor uitzicht over de stad. Nog een hele klim en het valt ons tegen, ondanks de aardige klimconditie. Eenmaal boven is het een beetje turen door de mist, zodat we de stad zien liggen. Terug in het centrum gaan we lunchen in een tuin. Rustig gelegen en weg van de drukte. Uiteraard staat wel de generator aan, anders kan er niet gekookt worden. Er komt een jongen met een bouwwerk dat iets van een fiets weg heeft op z’n schouder. Het blijkt de scharensliep te zijn. Middenin de tuin worden de messen geslepen. We blijven hier lekker lang zitten en lezen nog wat.

’s Middags lopen we naar Thimi, een dorp buiten Bhaktapur. Onderweg stopt er een scooter naast ons met 3 mensen erop. Blijkt Anil te zijn, de Duits sprekende Nepali. Hij zet de motor af en maakt een praatje. We voelen ons net lokalen. Het is best een eindje lopen naar Thimi en we vragen onderweg nog maar eens of we goed zitten. Mensen verstaan ons eigenlijk altijd wel; Nepali spreek je uit zoals je het schrijft (mits in ons alfabet geschreven natuurlijk). In het dorp wordt overal verbouwd; cement en stapels stenen liggen langs de weg. We bekijken de tempels en straatjes. Geen toerist te zien hier. Als we bij de highway zijn nemen we de bus naar Bhaktapur. Eenmaal daar betaalt Gerhard 20 rupees. Men wil er 5 bij hebben en Lesley vraagt hoe de prijs nu 12,5 de man kan zijn; halve rupees bestaan niet. Maar het kost toch gewoon 25. Geen punt, is maar 25 cent. ’s Avonds eten we op Durbar Square op de eerste verdieping van een oud pand. Lekker naar beneden gluren op het plein. Het wordt al snel donker en er is geen stroom. Op het plein lichten alleen  de mobieltjes op. Het restaurant heeft een generator, dus wordt er een lekker witte spaarlamp boven onze tafel aangedaan. Opeens zitten wij zelf in de kijker. Met de zaklamp aan terug naar ons hotel. Morgen gaan we naar Kathmandu. Bhaktapur is helemaal geweldig.