Geen haast vanochtend, we ontbijten uitgebreid op het dakterras en hangen over de rand om het plein te bekijken. Eerst moeten we een ander hotel vinden, omdat ze hier vol zitten. We proberen het om de hoek en daar is nog plek. Over de kamerprijs valt niet veel onderhandelen, maar we hebben besloten het toch te doen. Een beetje luxe kan geen kwaad. Zodra de tassen in de nieuwe kamer staan gaan we weer de straat op. We willen naar het museum, maar dat is nog niet open. Dan maar even koffie drinken op Durbar Square. Bij een tempel worden op de hoeken 4 vuurschalen geplaatst. Mensen lopen langs de schalen met een stok, porren er wat in en lopen naar de volgende schaal. Elke dag zien we zo wel weer een nieuw ritueel. Daarna bekijken we het museum, met foto’s van koningen en schilderijen van goden. Denken we net een beetje bekend te zijn met de namen van Hindu-goden, komt er weer een hele serie onbekende namen voorbij. Dat gaan we niet meer leren deze reis. We lopen nog een stuk van de wandelroute uit de Lonely Planet. Wat is dit een mooie stad, met leuke pleintjes en straatjes. Nieuwbouw wordt netjes afgestemd op de eeuwenoude bebouwing, allemaal van rode bakstenen. Vooral met het licht in de vroege ochtend is dat prachtig. Bij het tweede grote plein van Bhaktapur lunchen we en lezen we wat op een terras op de eerste verdieping. Twee dames die spullen verkopen gebaren naar Gerhard dat ie voor z’n vrouw een neusring met ketting moet kopen. Toch maar niet. We lopen terug naar ons hotel en relaxen wat op de kamer. 

Laat in de middag gaan we op weg naar het kindertehuis van Krishna, Namaste Projects Children Home, waar we hebben afgesproken. Het ligt iets buiten Bhaktapur en we hebben een ogenschijnlijk vage routebeschrijving. Met een keer vragen en goed rondkijken vinden we het toch aardig makkelijk. We drinken thee op het dakterras en kletsen bij met Xander en Krishna. Dan krijgen we een rondleiding en maken we kennis met de andere medewerkers, allemaal familie van Krishna. De kinderen kijken voetbal op TV en zeggen ons gedag. We blijven eten (dal baht) en zien hoe in de keuken voor een groot gezin gekookt wordt in enorme pannen. Eerst eten wij, dan pas de kinderen. Vandaag is er vanaf 7 uur geen stroom meer. Krishna en Xander brengen ons naar ons hotel, met zaklampen. Daar drinken we nog wat op het dakterras en nemen we afscheid. Leuk om in Nepal op visite te gaan bij mensen thuis. En goed dat deze kinderen de kans op een mooie toekomst krijgen.