We checken uit bij ons hotel en lopen naar het busstation. Onderweg wordt door een vreemde gevraagd waar we naartoe gaan. Elders een rare vraag, hier heel gewoon. We zijn een uur te vroeg dus wachten we, lekker kijken wat er om ons heen allemaal gebeurt. Als de bus er om 10 uur is, blijkt deze al vol te zijn. Kaartjes met een stoelnummer zeggen niks. De conducteur vindt dat we nog wel op de achterbank erbij kunnen. De 5 stoelen zijn vol, maar voor Gerhard wordt een plaatsje gemaakt; hij zit bijna bij 2 oude mannetjes op schoot. Voor Lesley is er ook nog een stoel gevonden. Na ruim een uur stopt de bus even. Iedereen hangt een beetje om de bus, want er is niet echt een restaurant bij. Terug in de bus is de stoel van Lesley bezet. Dat wordt staan de komende 5 uur, denken we nog. Maar dat valt mee. Na een stoelendans en een galante heer die opstaat is er toch nog een stoel vrij. Dit is de directe bus naar Pokhara en dat wil eigenlijk alleen maar zeggen dat je niet hoeft over te stappen. Verder stopt de bus voor iedereen die ‘m aanhoudt of roept dat ie eruit wil. Op een gegeven moment kunnen we naast elkaar zitten. De bus maakt geen lange stop meer; nu weten we dat dus drinken we nauwelijks om hoge nood te voorkomen. Onderweg veel andere bussen, met passagiers op het dak. Veel haarspeldbochten, want we rijden door de bergen
Door al dat stoppen doen we er een uur langer over, zodat we na 7 uur in Pokhara zijn. Maar voor het gevoel gaat de tijd snel. Aangezien het busstation buiten het centrum ligt nemen we een taxi naar het hotel. De chauffeur kan het niet vinden en stopt even om het te vragen. De betreffende man stapt meteen in en zegt dat ie een goedkoper hotel heeft. Wij hebben een reservering, dus gaan er niet op in. We hebben onszelf verwend en hebben een luxe kamer, voor Nepali begrippen. Het fijnste is wel een zacht bed, nadat we afgelopen dagen op een plank hebben geslapen. Snel gaan we wat eten, want met zo’n busreis krijg je niet veel binnen. Pokhara is behoorlijk toeristisch, dus keuze zat. We zitten op een overdekt terras, waar een vuur gestookt wordt. Het is nevelig en kouder dan in Tansen. Nu lekker internetten op de kamer; relatief snel internet en op de kamer i.p.v. in de lobby of een internetcafé, ook weer luxe. Met zo’n reis leer je kleine dingen waarderen.