Na het ontbijt internetten we wat in een koude verlaten lobby van het bijgebouw van ons het hotel. Eind van de ochtend gaan we naar buiten. Alles blijkt dicht te zijn en de straten zijn vrijwel verlaten. Allemaal vanwege de staking. Het is niet duidelijk waar alle mensen zijn. Kinderen maken van de gelegenheid gebruik om in de smalle straten te voetballen. We lopen vandaag naar Bagnaskot, een klein dorpje op de volgende berg. Zodra we Tansen uit lopen zijn er wat meer mensen te zien. De bouw gaat gewoon door en er wordt opvallend veel gebouwd. Vrouwen vullen zakken met zand en dragen deze in manden op hun rug. Hier en daar is een winkeltje open, dus kopen we snel wat water. Bagnaskot is makkelijk te vinden, we zijn er met een uur of twee. Bovenop de top van de berg staan bankjes bij een tempeltje. Heerlijk in de stilte over de bergen zitten staren. Omdat restaurants dicht zijn, kopen we een pakje koekjes voor de lunch.

Halverwege de middag zijn we terug, nadat we onderweg weer heel wat af namaste-en. Mensen verwachten blijkbaar niet dat we dat zeggen, dus moeten ze soms een beetje lachen. Kinderen zeggen het automatisch terug en vouwen snel hun handjes. In Tansen is het nog steeds rustig. We gaan op het terras van het hotel wat drinken. Daarna relaxen op de kamer en ’s avonds nog maar eens bij het hotel eten, want er is verder niks open. De was hebben we ook weer terug. Het is schoon, maar ruikt, tja naar wat eigenlijk; even wennen. Bij navraag zegt men hier dat de staking morgen voorbij is. Dus morgen kijken of we de bus naar Pokhara kunnen pakken. Zo’n dagje staking was geen straf; lekker in de bergen wandelen en ieder een boek uit lezen. Heerlijk.