Om kwart voor zes staan we met de tassen op de binnenplaats van het hotel. In het donker, want er is geen stroom. Er staat nog een toerist en we zijn ingesloten. Na wat wachten komt de baas om de deur open te maken. De chauffeur heeft zich verslapen, dus rijdt hij ons naar de chauffeur. Er moet nog getankt worden, maar op dit tijdstip is nog niks open. Bij een groentestalletje, waar de verkoper gewoon bij geslapen heeft, komt een jerrycan benzine tevoorschijn. Dan rijden we naar het busstation. De chauffeur heeft een beetje stress en gaat snel een kaartje voor ons kopen. Onze tassen worden op het dak gehesen en we gaan zitten. Met ons gaat er nog een Belg naar Tansen. Het eerste deel van de rit gaat snel, met ruim een half uur zijn we in Butwal, waar een half uur gewacht wordt. Even de benen strekken en opwarmen in de zon. Weer terug in de bus, blijkt deze een stuk voller, maar wij blijven de enige toeristen. Ook pikken we weer veel mensen op onderweg. Dan rijden we de bergen in via een smalle slingerweg. De toiletstop is langs de weg in een bocht op de berg, vrijwel alle heren gaan eruit en een paar dames. Net na 10 uur zijn we al in Tansen. Deze plaats ligt op de route naar het toeristische Pokhara, maar wordt nauwelijks door toeristen bezocht. Meteen merken we dat hier geen soevenierwinkels zijn en mensen ook niks aan je willen slijten. Dat is wel even lekker. We checken in bij het hotel en gaan direct het stadje verkennen.

Voor het ontbijt hadden we een paar koekjes, dus brunchen we op de binnenplaats van een leuk restaurant, waarvan later blijkt dat dit meteen het enige (voor ons herkenbare) restaurant is. Met de magen gevuld hiken we de steile heuvel boven het stadje op, naar 1600 meter. Aan de andere kant zien we daar voor het eerst de Himalaya; grote besneeuwde bergen steken af tegen het lagere gebergte ervoor. Fantastisch mooi. Weer terug in het stadje zijn de straten vol met mensen die in een rij lopen. Af en toe roepen ze wat, maar het klinkt niet zo fanatiek. Wij blijven wachten totdat ze voorbij zijn en namaste-en ons weer suf. Het blijkt een protest te zijn, als we vragen waarvoor; for so many reasons. Bij het visitor centre (het eerste dat we in Nepal zien) halen we een routebeschrijving voor een lange hike voor morgen op. Daar horen we ook dat er overmorgen weer een staking is in het verkeer, dus zijn we hier waarschijnlijk een dagje langer dan gepland. In een internetcafé bekijken we nog even het nieuws. Je zit elk in een soort pasfoto-hokje met een gordijntje ervoor, zodat mensen niet kunnen kijken op het scherm. We nemen 2 computers voor een uur, want het kost maar 30 cent. Terug bij het hotel nemen we een drankje en relaxen we wat. ’s Avonds eten we weer bij het enige restaurant van de plaats. Nu zitten we binnen, schoenen uit bij de deur en op kussens zitten we aan een lage tafel. Erg leuke tent en heerlijk eten. Op de kamer kijken we wat TV. Vast weer vroeg slapen na deze lange dag. Morgen 7 uur lopen voor de boeg. Wat een leuk authentiek plaatsje is dit.