We staan laat op en hangen na het ontbijt nog wat op de kamer. Pas laat in de ochtend naar buiten. Van de airco naar de klamme hitte, wat een verschil. Op veel plekken staat de airco heel erg koud, zodat het verschil met buiten veel te groot is. Kan niet gezond zijn. We pakken de metro, waar iedereen door een beveiligingspoortje moet en de tas wordt gecheckt. Supermoderne metro en erg schoon. We gaan mee tot het eindpunt, richting het oude centrum. Vanaf daar lopen we door Chinatown. Het doet ons een beetje aan Hongkong denken, met die drukte en voor ons soms onduidelijke koopwaar. We kijken weer onze ogen uit. De Sampeng Market is een lange half overdekte markt, waar je door de smalle paden en de menigte alleen maar kunt schuifelen. Opvallend is dat kooplui vrijwel altijd zitten te eten, ongeacht het tijdstip. Bij Wat Pho bekijken we dit enorme tempelcomplex met prachtige keramieken stupa’s en gouden buddha’s. Op vertoon van het toegangsbewijs krijgen we twee gratis flesjes water. We hebben er qua kleding weer rekening mee gehouden; lange broek en mouwtjes. Lesley doet de meegebrachte tempelsjaal ook nog om. Veel mensen komen veel te bloot gekleed en moeten dan een sjaal en sarong lenen. Toch een kleine moeite om te respecteren dat je gepast gekleed naar een tempel gaat, vinden wij. We zijn best even bezig bij deze Wat, want er is veel te zien.

Aan de achterkant van Wat Pho vinden we een leuk straatrestaurantje; een paar tafels en de hele familie werkt mee. Na de lunch lopen we naar het paleis. De tijd is snel gegaan en het is al half 3 als we bij de ingang zijn. Met een uurtje gaat het dicht en dat is zonde. Dus besluiten we dit voor morgen te bewaren en lopen we door Chinatown terug naar de metro. We moeten vaak stoppen om aan elkaar te vragen “zag je dat?”. Terug in onze wijk vullen we de voorraad toiletartikelen aan, voordat we naar Nepal gaan. Daarna lekker naar Starbucks, dat was wel weer eens tijd. We doen boodschappen voor vanavond en gaan naar het hotel. Daar zitten we lekker bij het zwembad op het dak. Op de kamer eten we broodjes met melk; in Azië krijg je haast geen zuivel binnen en wij zijn allebei echte Nederlanders, dus zo’n liter is zo weg. Nu wat internetten en researchen voor Nepal. Lekker relaxen met een muziekje aan, samen met je Valentijn aan de andere kant van de wereld; fijn!