We bestellen ontbijt bij ons guesthouse en het duurt lang voordat het komt. Iemand moest met de brommer koffie gaan halen. We eten gehaast omdat we om half 9 worden gehaald voor de elephant trekking. Dan blijkt dat de man van het guesthouse ons met de brommer wegbrengt. Geen stress dus. Ook geen helm, dat vinden ze in Cambodja niet nodig voor passagiers. We rijden de bergen in naar een dorpje van de Phnong minderheid. Veel kinderen op straat; een baby wordt door een zusje gedragen. Ook lopen er varkens en kippen. We mogen in een hut kijken en het is onvoorstelbaar voor ons hoe primitief dat is. Na wat wachten komen over de heuvel 2 olifanten met 2 mennertjes (kinderen). Er komt nog een Belgisch stel aan en via een speciale steiger stappen we in het mandje. Lekker krap en wiebelig. Ons mennertje is een jaar of 8 en zit eerst op de kop van de olifant. Hij mept steeds met een bamboe-stok. Vinden wij niet zo nodig, maar olifanten hebben een dikke huid zullen we maar denken. Dan mag Lesley op z’n nek zitten. Erg leuk, meteen gescrubd door de ruwe huid en stugge haren. We dalen flink af via smalle paden en het is bijzonder dat zulke logge beesten zo gracieus tussen de bomen manoevreren.

Bij een riviertje met een waterval houden we pauze. De olifanten gaan grazen en wij gaan zwemmen in het frisse water. Er staan 2 rieten afdakjes waar we in de schaduw kunnen zitten. We hebben 3 maaltijden meegekregen, 1 voor de menner. De oma van het dorp verkoopt blikjes en we trakteren de jongens en hun vader. Veel kinderen verzamelen zich bij het water om te zwemmen en hun kleren te wassen met een borstel. Na een paar uur worden de olifanten gehaald om te wassen. Lesley duikt er meteen bij. Geweldig, zulke grote beesten zo dichtbij. Ze vinden het heerlijk in het water. Daarna worden de mandjes er weer opgezet en gaan we via een andere route terug. De man van ons guesthouse staat er al. Zijn vriend met de andere brommer is er nog niet en na wat wachten besluit ie dat we wel met z’n drieën op de brommer kunnen. Het past wel, maar het rijdt voor geen meter. Gelukkig komt zijn vriend eraan en rijden we terug. We relaxen nog wat in de tuin. ’s Avonds lopen we nog een rondje, terwijl een grote rode zon ondergaat en een volle maan opkomt. We lopen door een steegje en krijgen een heel koor hello-schreeuwende kinderen achter ons aan. Grappig. We eten bij een restaurantje in de plaats. Het is hier zeer rustig, nog 1 andere tafel bezet. Nu op de kamer, nagenieten van ons prachtige olifantenavontuur. Morgen weer een dagje bussen naar Siem Riep.